Hoe mijn vader werd verwekt
Bart Meuleman
Bart Meuleman (Auteur), Paul Verrept (Illustrator)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Eenhoorn, 2006 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MEUL |
31/12/2006
Het gevaar aan pittige reeksen willen opstarten, is dat het eerste boek een soort pioniersrol vervult, waarvan de volgende halfzachte epigonen dreigen te worden. De boeken over Mijnheertje Kokhals beginnen met het derde deeltje Mijnheertje Kokhals heeft een vriendje lichtjes te wankelen tussen pionier en epigoon.
In het eerste boekje, kortweg Mijnheertje Kokhals (Afijn, 2002), schetsen auteur en theatermaker Bart Meuleman en vormgever Paul Verrept de levensloop van een integer ventje -- mager en kaal in regenjas en vilthoed -- dat overloopt van naïviteit en goedhartigheid binnen de kotszieke wereld waar hij tracht te leven. Hij beseft niet hoe eenzaam en uitzonderlijk hij is en hij begrijpt al helemaal niet waarom hij aan het einde van zo een vreemdsoortige dag moet kotsen. Hij verstaat zichzelf en de wereld niet. Elke dag opnieuw wandelt hij goedhartig door het leven om 's avonds alle ingeslikte en ondergane menselijke rottigheid -- van afgunst over haat tot onverschilligheid -- uit te kotsen. Omdat dat oplucht.
Ook het tweede boekje, Mijnheertje Kokhals krijgt bezoek (Afijn, 2003) gaat dezelfde toer op. Opnieuw vindt Meuleman in illustrator Paul Verrept een gedegen soulmate die de tekst van de nodige scherpe en tegelijkertijd aandoenlijke prenten voorziet. Mijnheertje Kokhals schrobt zijn huis en zichzelf tot alles blinkt en kraakt van netheid, want hij krijgt bezoek. Uiteindelijk blijkt het de bediende van de gasmaatschappij te zijn die de meterstand komt opnemen, die Mijnheertje Kokhals in zulk een verlangende euforie bracht. Lichtjes gek en wereldvreemd is dat kotsende heertje wel. Dat de bediende enkel nors is en de cake die Mijnheertje Kokhals met zoveel liefde bereid heeft, lomp binnenslokt, begrijpt Mijnheertje Kokhals niet. Na zijn vertrek kotst het heertje zijn plakje cake, koffie en nare ervaring terug uit. Maar zijn naïviteit én eenzaamheid blijven koppig in zijn hart genesteld.
En zo stapt Mijnheertje Kokhals gebogen het derde deel in: Mijnheertje Kokhals heeft een vriendje. Dit deel illustreert opnieuw de overheersende en onthutsende eenzaamheid en goedhartigheid waarmee Mijnheertje Kokhals zijn leven leeft zonder meer. Het herkauwt het thema dat in het eerste deel met verve werd aangezet. Op een van Mijnheertje Kokhals' talloze wandelingen doorheen zijn thuishaven emigreren de vakantiegangers tijdelijk naar de zon. Plots rolt hem een hondje voor de voeten dat uit een 'auto-naar-de-zon' werd gekieperd. Mijnheertje Kokhals en het beestje maken kennis en worden vrienden. Het heertje spalkt zijn zere pootje en samen beleven ze de tijd van hun leven. Ze maken plezier en genieten van elkaars gezelschap. Ze worden onafscheidelijk. Mooie liedjes duren niet lang. Wanneer de auto terugkomt van de zon, pikken de reizigers hun huisdier weer op en het beestje verlaat doodleuk zijn 'redder in nood'. De tintelende relatie tussen (te) karige woorden en de ontroerende en speelse prenten, kan niet verdoezelen dat de inventiviteit van beide auteurs een beetje geslonken is. De tekeningen voegen een subtiele zweem van dynamiek en ontroering aan de te sobere woorden toe zonder echter iets aan het zwaktepunt -- de structuur en fragiele verhaallijn -- te kunnen wijzigen. Een 'epigoon' is geen mislukking, maar doet wel uitkijken naar een nieuwe pionier. Mijnheertje Kokhals heeft een vriendje wandelt voort op de intrigerende cynische, zielige weg die het duo Meuleman en Verrept met hun personage zijn ingeslagen en levert een snelle maar indringende lees- en kijkervaring af voor jong en wat ouder. Stil, fijn maar krachtig plaatst het boek kanttekeningen bij de onhebbelijke, egoïstische en boertige manier waarmee mensen met andere levens omspringen. Er schuilt zoveel onzekerheid en ontevredenheid in deze reeks dat er zich in het volgende deel wel een spannende zijweg moet opdringen die de boeken weer kruidig en pikant op de sporen zet in hun oprecht koppige missie: de wereld met humor op haar schoonheid én lelijkheid wijzen. [Els Van Steenberghe]
M.J. Taselaar-Callenbach
Mijnheertje Kokhals, met regenjas, hoed, bril en paraplu, gaat niet als andere mensen met vakantie naar het Zuiden, omdat je dan zo ver van huis bent. Tijdens een van zijn wandelingen ziet hij een hondje met een kapot pootje uit een auto rollen. Het hondje volgt hem overal en mijnheertje Kokhals besluit zijn pootje te spalken. Ze worden dikke vrienden en doen alles samen: een ijsje eten, lachen en kijken naar een film. Hun geluk kent geen grenzen. Totdat het autootje terugkomt. Mijnheertje Kokhals voelt zich droef en een beetje misselijk. Eenheid tussen tekst (linkerpagina) en illustraties (rechterpagina), waarbij het beeld meer vertelt dan de tekst. Een van spreads bevat helemaal geen tekst. De tekeningen zijn artistieke, af en toe door de pagina omkaderde aquarellen in zachte tinten. De pagina's zijn ongenummerd. Apart woordgebruik: 'was op wandel'. Vanuit volwassen perspectief worden in dit prentenboek emoties als vriendschap, verlaten worden, verdriet en eenzaamheid treffend weergegeven. Het verhaal sluit echter niet direct aan bij de belevingswereld van kleuters. Voorlezen vanaf ca. 6 jaar, zelf lezen vanaf ca. 8 jaar.
Lieve Raymaekers
ua/an/22 j
Mijnheertje Kokhals ontfermt zich over een hondje dat door de eigenaars bij het begin van de vakantie uit de auto wordt geschopt. Ze worden al snel onafscheidelijk. Ze gaan samen naar de bioscoop, halen grappen uit, likken aan één ijsje. Tot de eigenaars van het hondje terugkomen en de hond weer voor hen kiest, mijnheertje Kokhals verweesd achterlatend. Het verhaaltje is aardig op zich, de manier waarop het geschreven is veel minder. Het taalgebruik is vlak, en niet altijd op kleuterniveau: “Hun geluk kende echt geen grenzen. Niets kon hen scheiden.” (p. 19 en 21) of “Hij moest zijn hart maar eens luchten.” (p. 27). (Waarna op de prent het eeuwige kokhalzen weer te zien is!) De andere illustraties zijn daarentegen heel poëtisch, en zetten een heel intieme sfeer neer als het om de vriendschap tussen man en hond gaat.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.