Dit is alles : het hoofdkussenboek van Cordelia Kenn
Aidan Chambers
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Niet beschikbaar |
Querido, 2001 |
VERDIEPING 3 : STAMPKOT : YOUNG ADULT : CHAM |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Querido, 2004 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 7301 |
31/12/2002
Vele jeugdromans komen en vooral gaan, maar dit boek uit 1992 biedt een adolescent nog altijd een uitdaging van de bovenste leesplank. Toch doet deze 3de druk wat onrecht aan de lezers die het boek nu kopen. Een aanpassing aan de nieuwe (?) spelling had vanzelfsprekend moeten zijn. Gelukkig blijft het verhaal een tijdloos juweel.
Het begin pakt je direct in en zet ook de ernst van het verhaal neer: wie is Adam, wat is er met hem gebeurd, waarom ziet de ikverteller zijn verhaal als een soort kwijting? Dan treed je als lezer mee het verhaal binnen. De 17-jarige Jany is het zo beu om overal de schijn op te houden en als enige zoon in een uitgestippelde toekomst te moeten lopen dat hij depressief wordt. Om aan de druk van zijn omgeving te ontsnappen, aan alles wat in hem gestopt werd, neemt hij een baantje als tolwachter aan. Een baantje van niks, een afgelegen tolbrug, maar hij wil weg van thuis, school en zelfs van zijn vriendin Gill. Alleen met zichzelf en op de vlucht voor de donkere zijde van de volwassenwording wil Jany nadenken over wat hij zelf belangrijk vindt. Maar uiteindelijk zal hij dat niet alleen doen. Met Tess, de dochter van de baas, praat hij veel en er groeit een sterke vriendschap. Zijn rust wordt echter totaal verstoord door een onverwachte en zeer vreemde gast die uit het niets schijnt op te duiken. Adam blijft zonder uitnodiging, draagt een geheim met zich mee en wil daar niets over kwijt. Allebei de jongens zijn op de vlucht voor wie ze waren, trekken elkaar aan of stoten elkaar af en Tess is het derde partikeltje dat tussen hen beweegt. Adam fascineert hen allebei en de vriendschap tussen Jany en Tess lijdt hieronder. Het voor Jany verrassende bezoek van Gill leidt voor iedereen tot een breekpunt; een klap slaat Adam tegen de brug neer en maakt hem terug tot de Aston voor wie hij op de vlucht was. Jany moet hem aan gespecialiseerde hulp overlaten, een schuld die hij nooit kwijtraakt. De onvoorwaardelijke vriendschap van Tess ook niet, zo blijkt uit het verhaal. Jany vindt zichzelf, maar Adam vlucht in een nieuwe verbeelde zelf waartoe ook Jany geen toegang meer heeft. Het einde doet je automatisch naar de eerste brief aan Adam teruggrijpen. De schrijver laat de vragen die je je daar stelt, tot het einde onbeantwoord. Pas dan kom je iets te weten over Adams geheim. Dit einde sluit naadloos aan bij het leven tout court: geen definitieve afronding van processen, alleen van het vertelde verhaal. De zoektocht is belangrijk, niet de uitkomst.
Omdat het vluchten van wie je was en het zoeken naar identiteit zo'n belangrijke thema's vormen, is het geen wonder dat Tess, Jany en Adam niet hun oorspronkelijke namen zijn. Zo ziet Tess Jany als een zoon van Janos, de god met de twee gezichten, ook de god van bruggen en wegen. Natuurlijk is de tolbrug ontzettend veel meer dan een plaatsaanduiding -- deze plek valt symbolisch samen met wie iedereen is en gaat worden, de tol van de vriendschap, een punt dat je op een bepaald moment moet oversteken...
De inhoud mag al niet zo gewoon zijn, de compositie doet zeker een stevig appèl aan de lezer die het verhaalpatroon moet ontdekken. Door de pogingen van Jany om alles te vertellen, krijg je een complexe stijl en structuur met perspectiefwisselingen, sprongen in chronologie en tijdgebruik, levendige scènes en gesprekken, flarden van brieven, commentaar van Tess op wat ze leest. Het sluit verveling buiten, maar vraagt alertheid die soms te veel kan worden. Ook aan de taal moet je je kunnen overgeven, achteloos lezen is er geenszins bij door een ongewoon surplus van vele filosofische bedenkingen, nadenken over de waarde van taal en literatuur met vele citaten en verwijzingen. De rijke symbolische verwijzingen dwingen eveneens tot reflectie. Tegelijkertijd toont Chambers ook de enorme kracht van woorden als hij op een directe manier en met scherpe humor mensen en sfeer beschrijft, de heftige vrijscène tussen Adam en Tess neerzet en ook de heel sterke lichamelijke gevoelens van Jany voor Adam oproept. [Mai Van Loon]
Redactie
Als Peter 17 jaar is, onttrekt hij zich aan de invloed van zijn ouders, school en vriendin en neemt een baan aan als brugwachter bij een tolbrug. Zijn bewust gekozen eenzaamheid wordt verstoord door de komst van de mysterieuze Adam. Vierde roman in een cyclus van zes (eerder verschenen: 'Verleden week', 'Je moet dansen op mijn graf', 'Nu weet ik het'*) die zelfstandig te lezen zijn en alle ingaan op de problemen die jeugdigen ervaren tussen puberteit en volwassenheid. Dit bijzonder boeiende verhaal wordt achteraf verteld door Peter en zijn vriendin Tess. De tekst bevat veel dialoog. Mede door de uit het niets opduikende zelfverzekerde Adam ontstaat voor de doelgroep, iedereen vanaf zo'n 14 jaar, een aangrijpend verhaal dat boeit tot het laatste woord zonder echt spannend te zijn. Goed verzorgde uitgave met een zwartwitfoto uit de toneelvoorstelling die van dit verhaal is gemaakt. Winnaar van een Zilveren Griffel 1994.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.