Poes is boos
Anton Van der Kolk
Anton Van der Kolk (Auteur), Els van Egeraat (Illustrator)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Zwijsen, 2005 |
JEUGD : VERHALEN GEEL (7-8 J.) : VAND |
31/12/2005
Uitgeverij Zwijsen blijft actief op het educatieve front, zoals dat heet. Onlangs verschenen weer zes stuks 'Bollebozen', boekjes voor kinderen die 'snel vorderen met lezen'. Dit maal in het eerste niveau: de Bolleboos 'start' voor kinderen van 7 en 8 jaar die lezen op AVI 5 en 6 niveau. De bedoeling van de Bolleboos-serie is leesstof bieden op een redelijk hoog AVI-niveau. Het omgekeerde van 'makkelijk lezen' dus.
In alfabetische volgorde is Christel van Bourgondië met Dubbelland: Iris en Siri het eerst aan de beurt. In Dubbelland heeft elk mens een dubbelganger. Iris ontmoet haar dubbelgangster Siri in het kasteel waar zij woont. Iris is een dochter van een ridder en Siri is danseres en toneelspeelster. Ze besluiten een dag te ruilen. Dat loopt anders dan ze verwacht hadden. De toneelspelers vertrekken zonder dat Iris het merkt en zo blijft Siri in het kasteel achter en belandt Iris in een paar avontuurtjes die ze niet zo leuk vindt. Alles komt goed als zowel Iris als Siri in een ander kasteel weer kunnen ruilen. Zowel het gegeven als de beleefde avontuurtjes zijn nogal flauw. Reuzen in een reuzenstad blijken steltlopers en in Somberstad kunnen de mensen niet lachen. Iris en Siri worden hartsvriendinnen.
De drieling van Geertje Gort in Er zijn er drie jarig vindt jarig zijn eigenlijk niet leuk. Altijd moeten die speciale dag immers altijd delen, ze willen wel eens alleen in het middelpunt staan. Papa en mama hebben een goed plan: Siem, Stef en Saartje mogen ieder een wens doen voor hun verjaardag. Iets wensen wat ze op die dag willen doen. Eén mag de ochtend, één de middag en de derde de avond. Gaaf idee.
Om zeven uur 's ochtends arriveert de visite al. Twaalf vriendjes en vriendinnetjes. Met Saartje gaan ze naar de dolfijnen. Zij mag een dolfijn een visje geven. Met Stef gaan ze op een echt piratenschip varen en met Siem mogen zijn vriendjes voetballen met een speler uit het Nederlands elftal. Zo'n waanzinnige verjaardag hebben ze nog nooit gehad.
Wat een origineel idee van Geertje Gort. En snel en vakkundig uitgewerkt. Geen gezeur tussendoor, maar flitsende actie. Daar houden deze lezers van. En ondanks de bijzonderheid van de drieling kunnen kinderen zich goed verplaatsen in deze problematiek.
Wouter Kersbergen zoekt het in verhuizingen in Een draak in de kelder. Al drie keer in drie jaar moest Wim met zijn vader verhuizen. Telkens weer een nieuwe buurt, een nieuwe school en nieuwe vriendjes maken. Spuugzat is Wim dat. Zijn vader, kunstschilder, belooft dat ze nu echt een poos in het nieuwe huis blijven wonen. Om Wim die eerste nacht te beschermen tegen enge dingen tekent zijn vader een stoere ridder op de muur. 's Nachts droomt Wim van de ridder die met een draak vecht. In zijn droom heeft hij allerlei dingen op de muur erbij getekend. Wim is een echte slaaptekenaar! 's Morgens wordt er aangebeld. Er staat een meisje voor de deur die vraagt of Wim komt spelen. Valt niet tegen in dat nieuwe huis!
Simpelheid is troef in dit boekje, maar dat maakt het niet minder aantrekkelijk. Het is lekker snel geschreven met genoeg spannende en leuke dingen voor de doelgroep. Een fraai hilarisch verhaal is Kaj past op de tijgerkat van Liesbet Klop. De buurvrouw van Kaj moet even een boodschap doen en vraagt Kaj of hij even op de grote, oranje Tijger wil passen. Kaj vindt het net een tijgerkat uit het oerwoud. Buurvrouw wordt al verdrietig bij de gedachte dat Tijger zou ontsnappen. Kaj moet dus heel goed opletten. Buurvrouw is de deur nog niet uit of Tijger is de hort op. Kaj doet verschrikkelijk zijn best om Tijger terug te vinden. Daardoor komt hij in een sloot terecht, hij maakt Toon bang voor de tijgerkat, vraagt aan de slager of hij Tijger gezien heeft en uiteindelijk hapt Tijger in het stukje worst van de slager. Gelukkig. Hij heeft hem weer. Maar het is de verkeerde kat. Wéér moet Kaj op zoek. Simon, de visboer, helpt Kaj uit de penarie. Hij geeft Kaj een emmer visafval. Daarmee loopt Kaj door de stad. Dat helpt. Een heel leger katten sjouwt achter hem aan naar het huis van de buurvrouw. Het probleem is dat Kaj niet goed meer weet hoe Tijger eruit ziet. Toon wist het nog wel. Hij heeft Tijger in zijn rugzak zitten. Buurvrouw is blij met Tijger, maar niet met alle andere katten in haar huis.
Een prettig verhaal, omdat er diverse elementen in zitten die door Liesbet Klop goed uitgewerkt zijn: dierenliefde (van buurvrouw én Kaj), de angst van Kaj voor wat er zou kunnen gebeuren en voor wat er inderdaad gebeurt, vriendschap (Kaj en Toon) en de oplossing van een probleem. Goede lezers van Bolleboos-boekjes kunnen dit makkelijk aan.
Anton van der Kolk zoekt het bij de uitheemse dieren in Toen onze lieve Kiki wegvloog. En bij uitheemse mensen, want Van der Kolk maakt er ook iets leuks van. Tom heeft een kleine papegaai, die van zijn moeder en vader gerust vrij door de kamer mag vliegen. Kiki, zoals hij heet, vliegt bijna te pletter tegen de ruiten. Na gekortwiekt te zijn, gaat het beter. Alleen als oma een keer de deur open laat staan, is Kiki vertrokken. Dat Mira Tom met zoeken gaat helpen, maakt voor Tom veel goed, want "Ik was al heel lang in het geheim verliefd op Mira". Onderweg komen ze diverse enigszins bizarre mensen tegen. De leukste is de jongen op het vlot met wie ze naar de overkant van de rivier mogen varen om in het park te zoeken. Tevergeefs allemaal. Bij thuiskomst is er een blijde verrassing: oma heeft een nieuwe papegaai gekocht die buiten in de kooi Kiki weer teruggelokt heeft. Nu heeft Tom twee papegaaien die vrij door de kamer vliegen. En een lieve Mira op wie hij al zo lang verliefd was. Bij Van der Kolk is de papegaai de aanleiding om Tom met Mira in contact te brengen en de vreemde mensen te laten ontmoeten. Zo biedt hij twee aangename aspecten in zijn verhaal en blijft het niet alleen bij 'dier ontsnapt'.
Ann Stolting ten slotte zit met Zwervertje in den vreemde. In Spanje speelt haar verhaal over zwerfkat Zwervertje, die dan wel klein en mager is, maar zich de kaas niet van het brood laat eten door de andere zwerfkatten. Zwervertje redt zwerfhond Vlekkie van het touw waaraan hij door vervelende jongens vastgemaakt is. Samen trekken ze naar het strand waar ze Lisa weer ontmoeten, het meisje dat met vader en moeder op vakantie is. Eerst moeten ze weer vluchten voor de drie jongens, dan wordt Vlekkie door hondenvangers in een kooi opgesloten en meegenomen. Bill, een bruine hond (met een lap voor zijn ene oog!) weet raad. Hij neemt Zwervertje mee naar 'de club', een gezelschap honden en katten diep in het bos die allemaal op de één of andere manier uit gevangenschap ontsnapt zijn. Met Bill erbij lukt het om Vlekkie op de markt uit zijn kooi te halen. Daarna ligt de enige kans op een beter leven bij de toeristen. In dit geval dus bij Lisa. En dat lukt! Via een bezoek aan een Spaanse dierenarts krijgen zowel Zwervertje als Vlekkie hun paspoort en een verzorgd leven bij Lisa.
Een aardig verhaaltje dat ongetwijfeld ontstaan is naar aanleiding van de vele buitenlandse adoptiehonden die een plaatsje vinden in een Hollands gezin. Voor de echte bollebozen onder de lezers is het toch een beetje irreëel: hond Bill met een lapje voor zijn oog, converserende honden en katten in een broederlijke bijeenkomst, ex-circushondje Fifi die een kleine demonstratie van zijn kunnen geeft. Het is kortom een beetje hinken op twee gedachten: die van realiteit en fantasie en ik denk dat deze lezertjes daar wat grinnikend doorheen prikken.
Al met al geeft de nieuwe serie weer heel wat leesplezier in soorten en maten. En daar kan niet genoeg van zijn. [Casper Markesteijn]
Stefan Rovers
Tom is erg ontdaan wanneer zijn papegaai Kiki wegvliegt. Samen met Mira, het leukste meisje van de wereld, gaat hij op onderzoek uit. Zo varen ze met een vlot naar het park, ontmoeten ze een vrouw die vroeger ook een vogel had, en deze nog steeds mist en klimt er een wat verwarde man onbezonnen in de boom in de hoop daar Kiki aan te treffen. Thuis aangekomen wacht Tom een verrassing. Oma heeft een nieuwe papegaai gekocht en Kiki komt op het geluid van dat beest aangevlogen. Dit in de ik-vorm geschreven boekje is heel herkenbaar voor jonge kinderen. Het gegeven van een vermist huisdier wordt op een toegankelijke en beeldende manier beschreven. Met name de ontmoetingen van de kinderen met de volwassenen zijn erg fraai. Het slot van het boek is zeer verrassend. Het uit elf hoofdstukken bestaande boek is voorzien van zes paginagrote zwartwitillustraties die weinig aan het verhaal toevoegen. Op de aantrekkelijke geel-groene omslag zijn Tom en Kiki te zien. Vanaf ca. 7 jaar.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.