Poes is boos
Anton Van der Kolk
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Van Goor, cop. 2003 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : KOLK |
31/12/2003
Het is niet mis wat er in Nacht allemaal aan de orde komt: een onverwerkt oorlogsverleden, familieperikelen, dementie, een mogelijk incestueuze relatie. Al deze zaken komen op het pad van de 16-jarige Karen. Ze woont bij haar gescheiden moeder en is erg gesteld op haar opa. Om hem draait het in dit verhaal. Opa heeft in de Tweede Wereldoorlog een ervaring opgedaan die hij met niemand kan en wil delen. Ja, dat stoere verhaal over hoe hij een bankschroef van 25 kilo van St. Nazaire naar Nederland heeft gesjouwd, dat mag iedereen weten. Maar dat hij in Amersfoort in een concentratiekamp, een Durchgangslager, heeft gezeten, daarover zwijgt hij. Dat verhaal bewaart hij in een schrift, goed verborgen in zijn werkschuurtje. Als het met opa niet meer zo goed gaat, laat hij zich tegenover Karen in een paar onsamenhangende zinnen iets ontvallen over oorlog en strafkamp. Vanaf dat ogenblik tracht Karen meer te weten te komen over deze traumatische gebeurtenissen. Als ze het schrift met opa's aantekeningen vindt, begint het haar duidelijk te worden. Tijdens een indringend nachtelijk gesprek lijkt het erop dat opa zijn ergste angsten van zich af kan praten. Doorheen het verhaal speelt de hernieuwde kennismaking van Karen met haar neef Mark. Door een familieruzie hebben ze elkaar jaren niet gezien. Nu vindt ze bij hem de steun die ze nodig heeft, maar tegelijk is er een verwarrend gevoel over hun meer dan oppervlakkige relatie. Dan is er ook nog het gedoe van haar moeder met haar nieuwe vriend. Aan het eind van het verhaal, opa is dan gestorven, bezoeken Karen en Mark de plaats waar kamp Amersfoort was. Een eerbetoon aan opa en een passende afsluiting van een emotionele periode.
Het hoofdthema van het boek, de angsten die opa al die naoorlogse jaren gekweld hebben nadat hij zich schuldig achtte aan de dood van twee mensen tengevolge van een verzetsactie waaraan hij deelnam, krijgt in de loop van het verhaal steeds duidelijker contouren aan de hand van fragmenten uit het schrift.
Het verhaal is geschreven vanuit Karens perspectief. Zij komt naar voren als een warme, betrokken persoonlijkheid. De andere personages komen nauwelijks tot ontplooiing. Het boek maakt duidelijk dat ruim een halve eeuw na 1945 voor sommige mensen de oorlog nog steeds niet voorbij is. [Herman Kakebeeke]
Stefan Rovers
Karens opa heeft nooit over vroeger gesproken, maar naarmate hij ouder en verwarder wordt, komt er steeds meer los. Op een dag vindt Karen een kistje in de schuur met daarin een schrift. Hierin beschrijft opa zijn ervaringen in Kamp Amersfoort. Al die jaren heeft hij hierover tegen iedereen gezwegen. Vlak voor zijn overlijden is Karen bij haar opa en waant opa zich nog in de oorlog. Dit in een sobere stijl geschreven boek beschrijft op ontroerende wijze het onverwerkte oorlogsverleden van een opa. Spannend wordt het wanneer Karen en haar neef Mark op onderzoek uitgaan en het kistje vinden. Het laatste deel van het boek, waarin Karen 's nachts met haar dementerende opa spreekt, is aangrijpend en ontroerend. Met name de passage wanneer opa de door Karen gemaakte tekening van een dode ziet en zij deze begraaft (opdat de dode rust heeft) maakt diepe indruk. Op de sobere omslag staat de hoofdpersoon 's nachts in het licht van een auto. Het uit 19 hoofdstukken bestaande boek is geschikt voor lezers vanaf ca. 12 jaar.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.