De kleuren van de steden
Wannes Van de Velde
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
P, 2004 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 785.8 VAN DE VELDE |
31/12/2005
Onthaasting is een recent modewoord, toch lijken Wannes Van de Veldes intieme dagboeknotities dit fenomeen al avant la lettre uit te ademen. Zijn werk is geen dagboek pur sang, maar wel zoals de auteur stelt een dwarsdoorsnede van de tijd of een 'tijdsnede'. De beschreven periode loopt van 1994 tot 2000.
Van de Velde geeft zich duidelijk bloot als mens. Soms is hij erg fijngevoelig, maar er zijn ook rauwere of ontluisterende passages aanwezig. We volgen het pad van de bezige duizendpoot die niet alleen interesses heeft op vlak van de muziek, maar ook het theater-, literatuur- en poëzielandschap volgt. Hij is trouwens ook actief als beeldend kunstenaar, zoals de twee mooie houtsnedes op de flap van dit boek laten zien.
Mij ontroerde de authenticiteit die uit de fragmenten spreekt. De auteur durft ongezouten zijn mening kwijt over het cultuurbeleid, de vrijheid van de schrijver, de rol van (theater)critici, de muzak in het Antwerps stationsbuffet... Maar vooral zijn wijsheid raakt. Zo schrijft Van de Velde over wat de dood van zijn ouders hem leerde over het leven en onze bestemming. Hij citeert hierbij beklijvende zinnen uit zijn soldatenbrieven naar zijn ouders, die hij aan het levensverhaal van zijn vader linkt. Soms duikt ook een duistere nachtzijde op en lijkt de auteur nog steeds te leven "in de schaduw van een oude depressie", zijn we getuige van een vage onrust die hem kwelt of belanden we in een allesoverheersende verstilling, zoals wanneer hij de besneeuwde tuin van het Rubenshuis overschouwt. Toch hoeft de lezer niet bang te zijn alleen kommer en kwel te ontmoeten. Zeker niet; er is veel plaats voor humor, samenzweerderigheid en droog cynisme. Er wordt van de kant van de lezer ook niet te veel inlevingsvermogen verwacht, want de trefzekere en haarscherpe formulering doet je zo meeleven. Je waant je op het flamenco-optreden waar men de auteur voor een Spanjaard verslijt; je bevindt je even in Rubens' tuin of brengt een bezoek aan Berlijn...
Ongemerkt lijkt Wannes Van de Velde in zijn opzet te slagen: "Ik moet iets doen met de tijd, mijn compagnon en vijand. Ik moet meester over hem worden, weten in welke ogenblikken dat ik hem kan ontmaskeren, zodat er éven niets te verbergen is, en zijn ruimte zich zuiver aan me vertoont, als een verlegen heterae die alleen maar naast me wil neerliggen, met haar schaamhaar tegen mijn dij". [Hilde Lauwers]
Jelle van der Meulen
Zanger/muzikant/beeldend kunstenaar Wannes van de Velde schrijft ook proza. Naast toneelwerk en eerder poëtisch proza zijn er nu dagboeknotities, die ontroerend met een 'Intrade' beginnen in 2003 als de moeder van Van de Velde net is overleden: "Het was schoon, ma te zien uitvaren." Na een paar bladzijden herinneringen aan zijn ouders beginnen de echte dagboeknotities in 1994 en ze lopen tot en met het jaar 2000. Van de Velde schrijft niet elke dag; meestal zitten er een paar dagen tussen, soms een paar weken. Het zijn persoonlijke ervaringen en gedachten die hij beschrijft. Daarbij gaat het over wat hij leest, over politiek (o.a. het rechts-extremisme in Antwerpen), cultuur, over het ouder worden, het sterven van bekenden en geliefden en vooral over zijn werk: het schrijven van toneel en de opvoeringen van die stukken, over optredens in plaatsjes dichtbij in Vlaanderen, maar ook in Berlijn, en over zijn passie voor de Spaanse flamenco. Van de Velde schrijft er mooi over, soms filosofisch, soms beeldend, wat zijn notities ook interessant maakt voor degenen die de artiest niet kennen.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.