Het Franse testament
Andreï Makine
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Geus, cop. 2004 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAKI |
31/12/2005
We hebben liever te maken met een verbale constructie dan met een levende persoon", bedenkt de 26-jarige verteller die, halverwege de jaren '70, als jong student naar het Russische platteland trekt, waar hij in het enkel door vrouwen bewoonde gehucht Mirnoïé terecht komt. Daar zal hij de gewoonten en rituelen van de streek bestuderen voor een herdenkingsalbum dat wordt opgesteld naar aanleiding van festiviteiten die eerlang in de nabijgelegen stad Archangelsk zullen worden georganiseerd.
Zijn opmerking betreft de nog zeer aantrekkelijke vrouw van middelbare leeftijd, Vera, die al ruim dertig jaar wacht op de terugkeer van haar verloofde die in 1945 naar het front was vertrokken en nooit meer is teruggekomen. Het leven van deze nog sensuele vrouw, die maar blijft wachten op de man van wie ze gehouden heeft, intrigeert hem ten zeerste en gedurende zijn maandenlange verblijf zal hij proberen haar gemoed te doorgronden en haar keuze te begrijpen. Elke hypothese blijkt echter fout en ook als hij meent een doorbraak te hebben geforceerd -- hij is inmiddels verliefd op haar geworden -- moet hij tot zijn verwondering vaststellen dat het mysterie niet zal worden onthuld. Tenminste niet met de zintuigen waarover we beschikken. Iedere keer als we een mens menen te begrijpen en in woorden trachten te vatten, vindt er "zoiets als een moord plaats, want wij doden dat mateloze en onuitputtelijke wezen dat we hebben ontmoet", is zijn besluit wanneer hij het dorp verlaat.
Een intrigerend verhaal en een wondermooi portret van een vrouw die boven zichzelf weet uit te stijgen; een intens portret ook van een mateloos landschap, met bossen en meren dat zich uitstrekt tot aan de Witte Zee. De tijdloze schoonheid van het landschap doorheen de verschillende seizoenen vindt er zijn weerklank in de ziel van een vrouw voor wie het wachten het leven zelf geworden, de zin ervan en het doel. [Jan Baes]
Redactie
Een 26-jarige Russische intellectueel, de ik-verteller, reist voor onderzoek in de jaren '70 van de 20e eeuw naar een dorp in het hoge noorden van Rusland. Daar ontmoet hij een ruim 20 jaar oudere vrouw, die hem fascineert. Het leven van deze begaafde onderwijzeres bestaat al 3 decennia uit wachten op de terugkeer van haar geliefde, die haar in 1945 verliet om aan het front te vechten. Hij wordt verliefd op haar, maar zal haar ook weer verlaten. Deze jongste roman van de auteur (1957, Krasnoïarsk), die sinds 1987 in Frankrijk woont en werkt, is een zorgvuldig gecomponeerd verhaal in drie delen over genegenheid, verlangen en jaloezie. In dit liefdesverhaal, vol poëtische beelden, weeft hij een kleine geschiedenis over het lot van Russische vrouwen na WO II en een filosofische beschouwing over de tijd, die voorbijgaat of wordt stilgezet. Op het omslag een portretfoto van een vrouw met bontmuts en - kraag, een storend clichébeeld bij zo'n subtiel verhaal. Normale druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.