Japie de stapelaar
Bas Rompa
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
DiVers, cop. 2004 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : ROMP |
31/12/2004
Ben ik het die ik zie? maakt deel uit van een nieuwe reeks binnen uitgeverij DiVers waarin gedichten voor de jongste lezers worden gebundeld. De auteurs en illustratoren van dienst zijn vaak minder bekende en/of jonge kunstenaars. Kleuteronderwijzer Bas Rompa publiceerde al verschillende bundels bij DiVers, voor deze bundel werkte hij samen met de pas afgestudeerde illustratrice Willeke de Boer.
Rompa werpt zich op als een fijngevoelige observator van de natuur en van dagelijkse voorwerpen. In zijn gedichten geeft hij dieren en voorwerpen een stem. Hij laat hun ziel, hun gedachten spreken. Vaak spreekt hij de lezer rechtstreeks aan en vertelt vervolgens wat hij ziet en wat dat het voorwerp of het dier volgens hem denkt. Op die manier nodigt hij de lezer uit tot een ongedwongen filosoferen.
Soms mondt dit honkvaste procédé van het almaar beschrijven van gedachten of observaties iets teveel uit in een te verdicht beschrijven. Rompa's gedichten verraden stuk voor stuk eenzelfde stramien. Het lijkt alsof hij een voorwerp observeert en het dan als uitdaging neemt om dit voorwerp abstraherend te beschrijven zonder het te benoemen (behalve in de titel). De gedichten worden als het ware gedachten bij het thema dat in de titel, steeds één woord dat meestal een gevoel aanduidt, vervat ligt. Soms blijven de woorden, de beelden die hij met die woorden oproept, teveel een holle beschrijving. Hierdoor blijven sommige gedichten te gesloten en te vrijblijvend.
Desondanks getuigt Rompa met zijn pen van een helder, jong, fris perspectief waarmee hij dagdagelijkse voorwerpen helder en scherp filosofisch portretteert. Het portret van een kikker is daar een mooi voorbeeld van. Kijker / Goed kijken kan je leren van / een kleine kikker wanneer hij / onverwacht een mens ontmoet. / Roerloos richt hij zijn oog op je, / wie staarde je ooit stiller aan? / Het is mediteren: blik lijkt / in zijn kopje terug te keren. / Ben ik het die ik zie?". Op dezelfde lijn kunnen zijn (weinig mooi getitelde) 'Luchtlessen' beschouwd worden waarin hij de lucht als geestesverruimende en tot filosoferen uitnodigende massa bestempelt. En dat steeds op een begrijpelijke, 'luchtige' en heldere manier die ook jonge ogen meer doet zien dan er op het eerste zicht in de wereld te zien is.
De grappige illustraties van Willeke de Boer vormen een verzorgde en vrolijke tegenstem. [Els Van Steenberghe]
Hannie Humme
Bundel met ruim twintig korte gedichten, die elk maximaal tien regels lang zijn en ritmisch vrij goed lopen. De meeste onderwerpen van deze gedichten liggen dichtbij huis en daarmee redelijk dicht bij de belevingswereld van kinderen. De vergaande associaties maken tegelijk dat ze moeilijk te lezen en/of te begrijpen zijn. Bij een aantal gedichten valt ook na lang denken en associëren geen kwartje en blijft het een onbegrijpelijke woordenbrij. De onderwerpen zijn soms vergezocht: een steen in een muur die bevrijd wil zijn of worden van het pleisterwerk of een bos prei die wegrot tot sliertjes drap dat lijkt op zeewier. Bij een minderheid van de gedichten is op een aparte pagina een omkaderde pentekening, ingekleurd met verschillende tinten grijs, opgenomen. Vanaf ca. 9 jaar.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.