Een vrouw : roman
Annie Ernaux
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Arbeiderspers, cop. 2003 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MEIJ |
31/12/2005
In Malocchio herschrijft Geerten Meijsing de jaren die hij samen met zijn dochtertje doorbracht in een verwaarloosde en afgelegen casa colonica in Lucca, Toscane. In het boek heet ze voor de gelegenheid Chiara, terwijl de schrijver-verteller zich nauwelijks vermomt achter zijn bekende alter ego -- zie o.a. Tussen mes en keel -- Erik Provenier. Als het driejarige meisje door haar moeder achtergelaten wordt bij pappa in Italië -- "'Ik ga nu weg. Mij zie je niet meer terug.'" --, begint haar nieuwe leven en tegelijk ook de roman: "Mijn dochter werd een tweede maal geboren toen haar moeder ons verliet. Ik dacht niet dat er een drama werd voltrokken." Het echte drama voltrekt zich pas jaren later, als zijn meisje weggeplukt wordt en verhuist naar Amsterdam om daar haar middelbare studies aan te vatten. Maar dan zijn we al aan het eind van het boek. Daartussen blijft Toscane het prominentste decor en Chiara het belangrijkste personage, na de verteller welteverstaan. De anekdotes, reminiscenties aan de eigen jeugd, beschouwingen, liefdesperikelen en het liefdevol gescheld op het echte -- niet toeristische -- Italië wisselen elkaar in korte hoofdstukken af. Daarnaast eist ook de buurman en eigenaar van de bouwval waar schrijver en kind in samenleven, zijn rol op. De onbemiddelde, allochtone schrijver en de omhooggevallen Italiaan van adel leven in een permanente staat van onmin en vriendschap, van machtsstrijd en paranoia. Dat leidt tot grappige en charmante taferelen. Ondanks het feit dat lang niet alle passages inhoudelijk overtuigen, weten Meijsings zinnen je toch meestal te verleiden. Malocchio is geen literair hoogtepunt, wel een aangenaam lezende, openhartige en zelfkristische autobiografische roman. [Jan Bettens]
J.A.M. van den Broek
Net als in enkele vorige romans is Meijsings hoofdfiguur dit keer Erik Provenier. Hij is de ik-verteller van het verhaal, dat opnieuw sterk autobiografisch is. In dit boek gaat Meijsing (1950) terug naar de tijd die hij in Toscane heeft geleefd, een tijd ook waarin hij als alleenstaande vader verantwoordelijk was voor de opvoeding van zijn dochter tussen haar 3de en 12de levensjaar. Het leven van Erik draait om zijn liefde en haat voor Toscane, zijn dochter, zijn talloze vriendinnen en zijn huisbaas. De pesterijen van deze omhooggevallen aristocraat zijn veelvuldig. Duidelijk wordt dat een vreemdeling altijd een buitenstaander blijft. Dit boek is interessant voor liefhebbers van Italië en Toscane, hoezeer Meijsing zich ook verzet tegen de reeks geïdealiseerde boeken hierover. Idealiseren is dan ook het laatste wat hij doet. Maar het boek biedt zeker ook voldoende uitdagingen voor de literaire lezer, dankzij de gekozen vorm: veel flashbacks, prachtig taalgebruik (hoewel heel veel onvertaalde Italiaanse woorden en zinnen) en de subtiele opbouw naar het afscheid nemen van alles toe. Paperback; vrij kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.