Van lente en sterfte
Hans Tentije
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Harmonie, 2001 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : TENT |
31/12/2001
Tentije is allesbehalve een veelschrijver. Mede daardoor heeft zijn werk de jongste jaren nauwelijks de belangsteling gekregen die het eigenlijk wel verdient. Gelukkig is er nu Verloren speelgoed om ons aan die onterechte veronachtzaming te herinneren. De titel is op zich al typerend voor de obsessionele verhouding van de dichter tegenover de tijd. In zijn werk probeert Tentije onafgebroken het voorbije op te roepen, niet door het naïefweg voor te stellen als een herinnering, maar door de spanning tussen de herinnering en het onmogelijke terugvinden centraal te stellen. In zijn eerste werk nam die thematiek bijwijlen nogal pathetische vormen aan, maar in zijn jongste bundel slaat de dichter een veel persoonlijker toon aan. Meteen is deze lyriek ook een stuk toegankelijker dan de meer hermetische ingenieuze constructies waarin de lezer vroeger zijn weg moest zoeken. Toch blijft Tentije -- en dat is maar best -- onafgebroken zichzelf. In zijn gedichten probeert hij voortdurend weg te geraken van de anekdotiek door resoluut de meer abstracte lagen van de taal aan te boren. Deze gedichten groeien daardoor uit tot volwaardige 'objecten', die als sporen doorverwijzen naar een realiteit die er ooit lijkt te zijn geweest (maar die eigenlijk buiten de poëzie nooit echt heeft bestaan en niet eens kan bestaan). De titel van de bundel verwijst dan ook in laatste instantie naar de poëzie zelf, het gedicht dat bij uitstek een 'verloren stuk speelgoed' is. In ieder geval heeft Tentije met deze bundel een bijzonder verdienstelijk werkstuk afgeleverd, daarover kan niet de geringste twijfel bestaan. [Dirk De Geest]
T. van Deel
In 'Verloren speelgoed' gaat Hans Tentije (1944) op een intensieve en sensibele manier bij zijn herinneringen te rade, meestal geconcretiseerd in speelgoed of andere voorwerpen die verloren zijn gegaan. Hij roept ze op in hun destijdse gebruikssituatie en met de nadruk op hun gevoelswaarde. Het anekdotische in deze gedichten wordt door de woordkeuze en door het beschouwende karakter van de gekozen invalshoek op een hoger plan getild. De knikkers, de speelgoedsoldaatjes, de knijpkat, de vlindervormige sleutel, de inktlap, de autoped, de staven ijs die de slagerij worden binnengebracht, het zitten op vaders schouders, de trommelstokken, een kip die een eindje meerijdt op het fietsstuur, het vernieuwen van de haan op de kerktoren - al deze herinneringen krijgen hier een openbaringskarakter in poëzie van het zuiverste water. Alles is er, het mes met het parelmoeren heft, de lollystokjes zijn er 'waarmee ik hard / lopend over de spijlen van de hekken ratelde', maar 'toch miste ik iets, zonder te kunnen zeggen wat / er op mijn lippen lag, iets dat eindelijk stem / verleende aan al het onbestemde'. In dat gemis is nu voorzien door 'Verloren speelgoed', een prachtige bundel.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.