Samen lesgeven : co-teaching in de praktijk
Dian Fluijt
Elke Struyf (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Universitaire Pers, 2000 |
VERDIEPING 4 : BLAUWE TOREN : ONDERWIJS : 484.4 STRU |
31/12/2000
Onderwijsvernieuwingen hebben meer kans tot slagen als ze aansluiten bij de visie van de leraren op hun professionele taak. In veel recent onderwijskundig onderzoek ligt dan ook de klemtoon op het bevragen van leraren naar hun opvattingen over aspecten van hun beroep. Zo ook in Evalueren van Elke Struyf.
Op het vlak van evaluatie hebben zich de laatste decennia verschillende ontwikkelingen voorgedaan. Er is een evolutie van een test culture naar een assessment culture. In een testcultuur is het vooral de bedoeling leerlingen te beoordelen en op basis hiervan hen te plaatsen en te selecteren. De beoordeling van de individuele prestaties van de leerlingen gebeurt in vergelijking met andere leerlingen. De testcultuur beklemtoont de summatieve evaluatie. Daartegenover staat de formatieve evaluatie, die een uiting is van de assessment culture. Men wil vooral de sterke en zwakke punten opsporen om het leerproces van de leerlingen te begeleiden en om beslissingen over de planning en uitvoering van de instructie te ondersteunen. Niet alleen de bereikte prestaties worden gemeten, maar ook de vooruitgang die de leerling maakt en de inzet die hier al dan niet mee gepaard gaat. De individuele prestatie van de leerling wordt beoordeeld in vergelijking met vooropgestelde criteria. Het inzicht dat de traditionele summatieve evaluatie moet aangevuld worden met formatieve evaluatie is de laatste drie decennia min of meer gemeengoed geworden in de evaluatieliteratuur, maar heeft nog maar weinig invloed gehad op deze praktijk. In haar studie onderzoekt Elke Struyf de concrete evaluatiepraktijk van leraren secundair onderwijs met de bedoeling deze te verbeteren. Prioriteit wordt daarbij gegeven aan het concrete handelen én de onderliggende opvattingen van leraren. De nieuwe vormen van evaluaties zullen immers maar geïmplementeerd worden wanneer leraren voldoende overtuigd zijn van hun nut en meerwaarde. Voor de school als organisatie is daarbij een rol weggelegd in het creëren van de nodige werkplaatscondities opdat leraren een adequate evaluatiepraktijk zouden kunnen uitwerken. Deze studie wil ook duidelijkheid brengen in de rol die de school speelt in de concrete evaluatiepraktijk in de klas.
Op basis van een grondige analyse van interviews met leraren uit het ASO, aangevuld met vragenlijstgegevens, worden drie evaluatiepraktijken onderscheiden wat de terugkoppelingsfase betreft; nl. de beoordelingsgerichte evaluatiepraktijk, de oplossingsgerichte en de procesgerichte. Er blijkt geen verband tussen de evaluatiepraktijk van een leraar en het vak (Nederlands of wiskunde) dat hij geeft en de graad (eerste of derde) waarin hij onderwijst. Er werd ook geen relatie vastgesteld tussen het evaluatiebeleid van een school en het concrete evaluatiegedrag in de klas. De auteur stelt in de inleiding dat het haar bedoeling was om directies en leraren te laten reflecteren over hun evaluatiebeleid, hun evaluatiepraktijk en hun houding t.o.v. toetsen. Zij is daar zeker in geslaagd. [Rik Belmans]
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.