Baharak Bashar was dertien toen ze met haar moeder van Iran naar België vluchtte. Achttien jaar later legt ze samen met haar partner die vluchtroute in omgekeerde richting af. De reis begint in ex-Joegoslavië en eindigt na Turkije, Turks Koerdistan, Griekenland, Albanië, Syrië, Libanon en Jordanië ten slotte in Egypte. Centraal staat de maatschappelijke positie van de vrouw binnen deze culturen. Zo worden onder meer het dragen van een hoofddoek, stemrecht, eerwraak en partnergeweld besproken.
