Aan het einde van de negentiende eeuw waren alle pogingen om per schip of per slee de Noordpool te bereiken gestrand; vele poolreizigers hadden daarbij het leven verloren. De Zweedse ingenieur S.A. Andrée was ervan overtuigd dat een reis per luchtballon dé manier was om de hindernissen te overwinnen die het poolijs opwierp. Andrée en zijn twee compagnons vertrokken – uitgerust met wetenschappelijk instrumentarium en voldoende proviand voor een reis van vele maanden – op 11 juli 1897. Ze zijn nooit meer levend teruggezien. Wat er met hen is gebeurd werd pas duidelijk in 1930, toen een groep walvisvaarders de resten van de expeditie – inclusief het logboek – aantrof in het ijs.
