Een jonge vrouw in een Londense gevangenis maakt een lijst met goede dingen die ze in haar leven heeft gedaan, om uit te komen voor de misdaad die ze heeft gepleegd en de realiteit onder ogen te zien.
De stoftor woont alleen op de maan en roept, om de dieren op aarde te laten weten dat hij bestaat, 'Het spijt me', waarop de dieren op aarde verschillend reageren.
