Voor haar afstudeeronderzoek naar propagandakunst besluit de auteur naar Iran af te reizen. Ze ontmoet er fulminerende geestelijken en strijders, die bereid blijken de islam met hun leven te verdedigen, en hoort er de bekende slogans tegen het Westen. Maar in hetzelfde land feest ze mee met Iraanse jongeren en voelt ze zich preuts als er op de mobieltjes van haar nieuwe vrienden harde porno verschijnt. Hoe langer ze in Iran verblijft, hoe meer ze ervan doordrongen raakt dat het land een lichaam met twee zielen is. Ze geeft een heldere kijk op dit land van binnenuit. Tien jaar na het verschijnen van haar boek, reist de auteur terug naar Iran. Deze nieuwe reis, een bitterzoet weerzien, resulteerde in een nieuw hoofdstuk.
Verslag door de Duitse journalist van zijn reis door Iran, waarbij hij bij mensen thuis logeerde en zo een totaal ander beeld kreeg van dat land dan doorgaans in de media wordt getoond.
Baharak Bashar was dertien toen ze met haar moeder van Iran naar België vluchtte. Achttien jaar later legt ze samen met haar partner die vluchtroute in omgekeerde richting af. De reis begint in ex-Joegoslavië en eindigt na Turkije, Turks Koerdistan, Griekenland, Albanië, Syrië, Libanon en Jordanië ten slotte in Egypte. Centraal staat de maatschappelijke positie van de vrouw binnen deze culturen. Zo worden onder meer het dragen van een hoofddoek, stemrecht, eerwraak en partnergeweld besproken.
