Een joods jongetje van 7 jaar duikt in 1942 gescheiden van zijn ouders onder in het internaat van een Belgische pastoor en tracht wijsneuzig de hem te boven gaande ontwikkelingen te doorgronden.
Vaders aftershave, moeders zonnebrand, het zijdeachtige haar van zijn eerste geliefde, Gauloises en Gitanes, kaneel voor op de taart en in de glühwein, kooltjes om je warm te houden, inktpotten op school, hooi op de velden, de trui van een oom. In 63 teksten beschrijft Claudel evenzoveel geuren uit zijn verleden.
In een gewelddadig gezin kleurt een traumatische ervaring het leven van een 10-jarig meisje en haar 6-jarige broertje, waarna het zusje haar best doet om haar somber geworden broertje weer te laten lachen en zich op school vastbijt in natuurkunde waarin zij uitmunt.
