Een schrijver strijkt neer in een oud hotel om zijn verdriet over zijn verbroken relatie met een Italiaanse kunsthistorica te verwerken, wat leidt tot lange beschouwingen over het oude en het nieuwe Europa, inclusief massatoerisme en bootvluchtelingen.
Aan de hand van het handelen van Martin Susman, ambtenaar op de afdeling Cultuur van de EU die het 50-jarig jubileum van de Europese Commissie moet organiseren, wordt niet zonder ironie getoond hoe het persoonlijke en het politieke onvermijdelijk met elkaar verweven zijn in het Brusselse ambtenarenapparaat.
