Eco onderzoekt de grens tussen fictie en werkelijkheid, twee werelden die hij in zijn boeken schijnbaar natuurlijk met elkaar laat versmelten. Hij onthult de essentie van zijn schrijverschap, een combinatie van wetenschap en literatuur. Goede non-fictie, betoogt hij, is opgebouwd als een whodunit. Een goede romanschrijver daarentegen bouwt zijn eigen wereld door scherpe observatie en gedegen research.
Lydia Davis bundelde de non-fictiestukken die ze in de loop van tientallen jaren geschreven heeft. Ze besliste om deze te publiceren in twee bundels, één over schrijven en één over vertalen, twee van haar favoriete bezigheden. Deze eerste bundel over schrijven bevat essays, commentaren, recensies, voorwoorden, waarnemingen, analyses en enkele lezingen. Het onderwerp schrijven voert de boventoon, maar daarnaast komen ook aan bod: vertalen, beeldende kunst, geschiedschrijving, de figuur Jezus, herinneringen en het geheugen. Doorheen de stukken biedt Davis inzicht in haar schrijf-en redactieproces. Daarnaast strooit ze ruimhartig met schrijftips.
