Het politieke debat wordt gekenmerkt door een gepolariseerde verdeeldheid en het onvermogen om met elkaar te communiceren. Filosofe Martha Nussbaum ziet echter een simpel feit dat vaak over het hoofd wordt gezien als de kern van het probleem: politiek is altijd emotioneel. Mondialisering heeft bij miljoenen mensen in het Westen gevoelens van machteloosheid veroorzaakt, waardoor ‘de schuld’ wordt gelegd bij de ander (immigranten, moslims of culturele elites). De verkiezing van Donald Trump en de stem voor Brexit zijn hiervan de meest recente voorbeelden, maar Nussbaum bewijst dat deze ‘schuldpolitiek’ aan alle kanten van het politieke spectrum te vinden is. Zich baserend op zowel historische als hedendaagse voorbeelden, ontrafelt zij dit web van politieke gevoelens en biedt zij hoopvolle alternatieven.
Nuri is nog maar een kind als zijn moeder overlijdt. Het lijkt of niets de leegte kan vullen die zij heeft achtergelaten. Tot hij op een vakantie Mona ziet, die op zijn vader verliefd wordt. Hun geluk wordt een obsessie voor Nuri, en hij droomt er zelfs van dat zijn vader zal verdwijnen. Op verschrikkelijke wijze komt zijn wens uit, en dan storten zijn wereld en die van zijn stiefmoeder volledig in elkaar.