Na de dood van zijn moeder besluit de Algerijn Yazid terug te keren naar het straatje van zijn jeugd. De buurt wordt nog steeds geregeerd door Djéda, zijn ‘geadopteerde’ grootmoeder en tevens bordeelhoudster. Yazid blikt terug.
Pleidooi voor deconstructie van opgelegde koloniale identiteiten, waarbij de situatie van gekoloniseerde volkeren en de rol van geweld binnen de context van dekolonisatie worden belicht.
Door middel van een reconstructie wordt het verhaal verteld van een vader die zijn zoon verloor die diende in het Franse leger in Algerije in 1957 onder commando van kolonel Duplan die hard optrad tegen terreurverdachten en verraders. Uit wraak doodt de vader de kolonel
Jacob, een jonge Algerijnse jood moet in 1944 in dienst om deel te nemen aan de bevrijding van Frankijk. Na de oorlog verandert alles en moet de familie het land verlaten onder druk van extreme moslimgroeperingen die onafhankelijkheid nastreven.
Een Algerijnse jongeman die droomt van een carrière in de filmwereld maar steeds meer gedesillusioneerd raakt, valt uiteidelijk ten prooi aan de idealen van een islamitische fundamentalistische terreurbeweging.
