In 1983 schreef Marion Bloem haar debuutroman Geen gewoon Indisch meisje. In Indo schrijft ze, gerijpt door levenservaring, met nieuwe inzichten, over de thematiek van haar debuut. Met kritisch vermogen kijkt ze naar de vrouw die ze in de jaren tachtig was.
Persoonlijk relaas van een (witte) illegaal van Marokkaanse afkomst, die in een Haagse kerk in hongerstaking ging om een verblijfsvergunning te bemachtigen.
Een Marokkaans meisje moet trouwen met een man die in Nederland woont. Hij en zijn familie mishandelen en vernederen haar. Verhaal in korte zinnen en gemakkelijke woorden.
De Turkse Celien (17) wordt uitgehuwelijkt aan een man in Engeland. Ze wil liever in Nederland blijven. Maar dat mag niet van haar ouders. Verhaal in korte zinnen en gemakkelijke woorden. Vanaf ca. 13 jaar.
