Elk jaar brengt Lucas de zomer door in het huis van zijn grootvader. Deze is de afgelopen winter overleden en er zijn geruchten over diens oorlogsverleden. Lucas zoekt zelf een antwoord door zich aan te sluiten bij, naar later blijkt, rechts-radicale jongeren. Gaandeweg verliest hij grip op de ontwikkelingen.
De schrijver, een Antwerpenaar, vraagt zich af of hij met zijn Marokkaanse achtergrond wel een echte Vlaming is en houdt met zijn analyses Vlaanderen èn zichzelf een spiegel voor.
De voorbije anderhalve eeuw trokken honderdduizenden Vlamingen naar Wallonië. Landbouwers, mijnwerkers en fabrieksarbeiders. Alleenstaanden en gezinnen. Sommigen pendelden elke week, anderen verbleven er alleen in het oogstseizoen. Maar velen hebben zich definitief in Wallonië gevestigd. In dit boek buigen historici zich over dit fenomeen. Ze brengen de migratiebewegingen in kaart en analyseren het vestigingsproces. Daarnaast onderzoeken ze de mobiliserende rol van de katholieke kerk en de Vlaamse beweging en plaatsen ze de Vlaamse migratie naar Wallonië in een bredere context. De interviews met Vlaamse migranten en hun nakomelingen bieden een andere kijk op de Vlaamse migratie naar Wallonië.
Een Belgisch-Marokkaanse vrachtwagenchauffeur ontdekt dat hij onvruchtbaar is en belandt in een existentiële crisis. Terwijl hij zijn lusteloze huwelijk probeert te ontvluchten, raakt hij in de ban van een groep xenofobe vrachtwagenchauffeurs.
In het huis van twee Nigeriaanse immigranten in Belgie͏̈ vertellen verschillende mensen - veelal andere Nigeriaanse migranten - over problemen in hun leven die samenhangen met hun migrantenbestaan, maar ook met liefde, verdriet en dood.
Vier Afrikaanse vrouwen laten alles achter, op zoek naar een beter leven. Ze worden naar Antwerpen gesmokkeld door Dele, een Nigeriaanse man, en komen in de prostitutie terecht. Een van de vrouwen sterft. Haar dramatische lot dwingt de andere vrouwen tot een genadeloos zelfonderzoek.
Persoonlijk relaas van een Belgisch-Marokkaanse vrouw die opgroeit in een streng conservatief gezin. Als ze op 24-jarige leeftijd wordt uitgehuwelijkt, kiest ze voor een bestaan als vluchteling in eigen land en gaat ze op zoek naar de vrijheid die ze nooit heeft gekend. Met foto’s.
Dertien jaar lang overleefde asielzoekster Klaudia met de mooie reeënogen in Belgische asielcentra en in een gezin waarin ze werd mishandeld door haar alcoholische stiefvader. Dertien jaar van onzekerheid, angst, zelfmoordpogingen en schaarse sprankels hoop. Toch stond ze vanwege haar vrolijkheid en vrijheidsdrang bekend als 'de vlinder'. Ze gaf de hoop nooit op en vocht zich een weg naar buiten, naar een écht leven, naar een identiteit. Anno 2012 heeft Klaudia zicht op definitieve verblijfspapieren.
