Boek
Gezichtsverlies
Dario Fo (Auteur),
Frans Roth (Vertaler)
Milaan, vier uur 's nachts. De Fiatarbeider Antonio Berardi, die zojuist met zijn auto op een stilstaande wagen is geknald, vertelt zijn vriendin Lucia hoe hij een paar uur eerder getuige is geweest van een veel afschuwelijker ongeluk. Een van de slachtoffers, van wie het gezicht onherkenbaar verminkt was, heeft hij naar het ziekenhuis gebracht. Hevig geschrokken stelt Lucia vast, dat Antonio die avond zijn baas, de heer Agnelli, directeur van de Fiatfabriek, tweedubbel het leven heeft gered. Die zou volgens het laatste radionieuws namelijk op dat moment door een groep terroristen gekidnapt worden, ware het niet dat iemand anders er met de zwaar gewonde Agnelli net iets sneller vandoor ging in een rode Fiat 128 (die van Antonio). De echte problemen ontstaan, als Agnelli in het ziekenhuis voor Antonio wordt aangezien: hij had diens jas met identiteitspapieren om zijn schouders hangen. Antonio's vrouw Rosa kan niet anders dan aarzelend beamen, dat de geheel in het verband gewikkelde man haar echtgenoot wel zal zijn. Lucia, de enige die weet dat de echte Antonio ondergedoken zit en dat voorlopig nog wil blijven, 'herkent' Antonio onmiskenbaar aan zijn oren. Nu kan de plastisch chirurg dan ook aan de reconstructie van het zwaar beschadigde gezicht beginnen op basis van foto's van Antonio. En de moeilijke operatie slaagt. Niemand, behalve Lucia, weet dat Agnelli nu voortaan met het gezicht van Antonio Berardi rondloopt. Ondertussen heeft de politie aanleiding gevonden Berardi in verband met de verdwenen Fiatbaas te brengen. Agnelli's lijfwachten hebben zijn auto namelijk zien wegrijden toen zij in een vuurgevecht met de terroristen waren verwikkeld. Als Berardi/ Agnelli echter bij een verhoor door een rechter en een politiecommissaris bezwarende informatie wil gaan geven over bonzen bij politie en justitie, wordt hij via een injectie tot zwijgen gebracht. De verwarring slaat pas goed toe, als de dubbelgangers alletwee de woning van Rosa als onderduikadres gebruiken zonder dat van elkaar te weten. De een is uit het ziekenhuis ontsnapt, de ander heeft er genoeg van in een kelder ondergedoken te zitten. Bij een inval door de politie is de echte Berardi die toevallig in de kamer is, de klos. Met behulp van een vleesmolen wordt hij tot een bekentenis gedwongen en meegenomen voor verder verhoor. Een aantal spionnen installeert zich niet geheel onopvallend in de verdachte woning van Rosa en houdt de zaak verder in de gaten. Als uiteindelijk opnieuw de politie ten tonele verschijnt en het nieuws de ronde doet, dat de regering een nieuwe koers t.a.v. het terrorisme gaat varen, vindt de industrieel Agnelli het tijd worden zijn ware gezicht te laten zien. Hij komt uit zijn schuilplaats tevoorschijn en onthult dat hijzelf de oorzaak van de nieuwe ontwikkeling is geweest. De veranderingen schrijft hij voornamelijk toe aan angst en eigenbelang bij de betrokken politici. Bovendien maakt een en ander volgens hem nog eens zonneklaar, dat de eigenlijke macht van een staat de macht van het geld en de industrie is. (cop. NCA)
