Na een spelletje biljart komt Juul Van Dort dronken thuis. In een bui van waanzin scheldt hij zijn schoonmoeder de huid vol, vergeet de verjaardag van zijn vrouw Odette, en dan blijkt nog dat hij op de versiertoer geweest is in een donkere café. Redenen genoeg om hem te straffen, vindt zijn vrouw. En de straf zal niet mals zijn. Een trip "te voet naar Scherpenheuvel" zal Juul op andere gedachten brengen. Komt trouwens goed uit voor Odette want nu kan ook zij haar vleugels eens uitslaan en haar chat-vriend uitnodigen. Maar dat is zonder de vader van Juul gerekend. Deze kranige tachtiger woont jaar en dag bij hen in, en laat op tijd en stond zijn stem horen. (cop. VTA)
Het stuk speelt in de (nabije) toekomst, waarin de werking van tewerkstellingsbureaus al vrij goed ingeburgerd is. Een langdurige werkloze staat terecht op beschuldiging van het toebrengen van slagen en verwondingen aan een bedrijfsmanager tijdens een sollicitatiegesprek. Zo luidt de offici-ële aanklacht. Want algauw blijkt dat hier eigenlijk het proces wordt gemaakt van zijn carrière als werkloze. De man heeft zich steeds hardnekkig verzet tegen pogingen van allerlei werkgevers om hem door middel van onbetaalde overuren en extreem lage lonen uit te buiten. Een houding die in onze moderne maatschappij absoluut niet wordt geapprecieerd. Uiteindelijk wordt hij veroordeeld tot een alternatieve straf die op gelegaliseerde uitbuiting neerkomt (cop. VTA).
Joe Keller heeft in de oorlog cilinderkoppen voor vliegtuigen gefabriceerd. Een keer heeft hij een aantal afgeleverd, dat niet in orde was. Eenentwintig piloten zijn daardoor omgekomen. Bij de berechting heeft hij de schuld op zijn compagnon Herb kunnen schuiven. Nu zijn we drie jaar verder. De oorlog is voorbij. De fabriek van Keller loopt goed onder leiding van hem en zijn zoon Chris. Ann, de dochter van Herb, komt logeren. Ze halen haar 's nachts van de trein uit New York. Die zelfde nacht steekt een storm op. Er breekt een boom in de tuin. Het is de boom,die ze geplant hebben, toen het bericht kwam dat de broer van Chris, Larry, vermist was. Ann was met hem verloofd. Zij is teruggekomen om met Chris te trouwen. Moeder Kelly wil dat niet. Het betekent, dat zij zich zou moeten neerleggen bij de waarheid, dat haar andere zoon werkelijk niet meer terug zal komen. Zij hoopt tegen beter weten in nog steeds. George, de broer van Ann, komt plotseling over. Hij is zijn vader in de gevangenis gaan opzoeken. Hij is er nu van overtuigd, dat Keller de werkelijke schuldige is. Joe praat het hem uit het hoofd. Maar moeder maakt een terloopse opmerking, waaruit blijkt dat haar man zich die bewuste dag alleen maar ziek heeft gehouden om de verantwoordelijkheid op zijn compagnon te kunnen afschuiven. Deze waarheid dringt langzaam door tot Chris. Hij is radeloos. Ann wil hem niet loslaten. Om te bewijzen, dat Larry dood is, laat zij de brief zien die hij geschreven heeft een dag voor zijn laatste vlucht. Hij had in de krant gelezen, wat zijn vader gedaan had. Verder leven was onmogelijk voor hem. Dit is de genadeslag voor Joe Keller. Hij pleegt zelfmoord. De anderen blijven verslagen achter. (cop. NCA)
In een klas van een verlaten schoolgebouw - het is woensdagnamiddag - zitten zes meisjes van de middelbare school, een jaar of zestien, opgesloten, want ze moeten strafstudie maken van één tot vijf uur. Ze hadden namelijk tegen de zin van de leraar wiskunde "sluitjesdag" gehouden. In afwachting van het eigenlijke strafwerk dat nog gebracht moet worden, beluistert Sonja haar walkman, en zodoende verneemt ze via een extra-radiobericht dat in de buurt van hun school een tankwagen is gekanteld en uit het lek radio-activiteit ontsnapt. Iedereen in de buurt wordt bevolen binnen te blijven, zodat de zes meisjes noodgedwongen hun strafstudie verlengd zien. De alarmfase zal uiteindelijk 's anderendaags om twee uur in de namiddag opgeheven worden... Zes verschillende karakters voor lange tijd in één lokaal; Peter, de zoon van de schoolconciërge, die via de kelder toch de klas binnendringt om het strafwerk te brengen: is hij al besmet of niet?; de aanslepende onzekerheid! ; het voedsel (de meegebrachte boterhammetjes!) dat op raakt; het zijn even zoveel ingrediënten van een ongewone en toch herkenbare situatie waarin echter de luchtige toon de bovenhand houdt. (cop. Dierick)
Rob valt een afgelegen boerderij binnen en bedreigt Rita en wil haar verkrachten. Zij kan hem overmeesteren en vastbinden. Wanneer de 2 andere vrouwen thuiskomen vinden ze hem reeds deerlijk toegetakeld. Rita wil hem levend begraven. De anderen proberen Rita te overhalen de politie in te schakelen, maar zij weigert. Zij rekent duidelijk, op een zeer brutale manier, af met de serieverkrachter. (cop. Desmaele)
