Zoekresultaten

www.kies keurig.be

Willy Gilis (Auteur), Gaston Veltjen (Auteur)

Twee vrienden, Remy en Martin, gaan in de politiek..., maar niet in dezelfde partij. Wat gaat dat worden! En dan te weten dat hun vrouwen allebei burgemeestersvrouw willen worden Maar Helmud, de Duidse sjacheraar die alles en nog wat op een amusante manier tracht te verkopen, weet wel raad met de vrouwen. En Fons, de al te ijverige veldwachter die altijd de puntjes op de i zet, zal gechanteerd worden door zijn "kameraden". Als tijdens de verkiezingen Alice, een strenge ambtenaar en mannenhaatster, opdaagt, is het spel kompleet. Maar er is nog altijd Narke, de rustige gepensioneerde schoolmeester, om de gemoederen te bedaren. (cop. WG).

De miljonairs van 't straatje

Henri Van Daele (), Paul Vanbossuyt (Bewerker)

Laat je niet leven, doe het zelf : sketch II

Nationaal Verbond KAV (Auteur)

Mijn schoonzoon Ali Jahjah !

Ghislain Debray (Auteur)

Als het schoentje jou soms past?

Marius Degeest (Auteur), Frank Van Baelen (Muziek)

Dit cabaret is cabaret: een bonte afwisseling van sketches, liedjes, monologen en wat choreografie. Dit alles in een ogenschijnlijk vrij los verband. Los verband? Los ja, omdat -voor wie dat echt wil- een vrije keuze gemaakt kan worden uit het aangeboden materiaal. Inderdaad niet alle delen en niet alle sketches dienen gespeeld te worden, liedjes kunnen weggelaten worden, monologen en de choreografie geschrapt. Ook de volgorde van verschillende scènes is voor interpretatie vatbaar. Wie het cabaret in zijn geheel brengt, zal verrast worden door de veelzijdige samenhang. Een goede regie zal erop toezien deze verbanden te accentueren. De samenhang tussen de uiteenlopende scènes blijkt o.a. uit: de vrouw als centrale figuur en thematiek, het personage van de werkvrouw als rode draad: haar stereotiepe terugkerende handelingen, haar stereotiepe taal met het terugkerend motief 'Ik werk...', haar eigenheid en ook verscheidenheid: ze is werkvrouw maar ook huisvrouw, (toekomstige) moeder, sloper, ..., de schoen als leidmotief en als rekwisiet, de samenhangende thematiek van de verschillende delen en scènes. (cop. Degeest)

Gewoon anders

Peter Opstaele (Auteur)

Dennis en zijn zus Marilyn zijn zowat elkaars tegenpool. Marilyn houdt van glitter en is bevriend met de hautaine Laurent. Dennis is de enige vriend van Lien, die gebukt gaat onder haar sociale problemen. Wanneer beide werelden met elkaar geconfronteerd worden, dreigt de vriendschap tussen Lien en Dennis verloren te gaan. (cop. VTA)

Nikolai Erdmann (Auteur), H. Van Herreweghe (Auteur)

Als na een middernachtelijke ruzie de ontevreden en werkloze Semjon Semjonowitsj de echtelijke sponde heeft verlaten, bekruipt zijn vrouw direct het angstige voorgevoel dat hij zichzelf van het leven aan het beroven is. In grote paniek weet zij haar schoonmoeder, haar buurman en zijn maîtresse ervan te overtuigen, dat haar man zich een kogel door het hoofd wil jagen en er wordt een zoektocht georganiseerd. Nadat Semjon in de keuken is teruggevonden (waar hij net een stuk leverwordt in zijn mond wil steken), heeft iedereen het zó expliciet over zijn vermeende plan, dat de sombere Semjon dan pas zèlf sterk in de mogelijkheid van een zelfmoord geïnteresseerd raakt. Uiteindelijk komt het zelfs zover, dat hij stiekem een revolver op de kop tikt. Ondertussen heeft ook de buitenwereld lucht gekregen van Semjons plannen. Niet dat het drukke bezoek dat hij hierop krijgt, bedoeld is om hem van die daad af te brengen. Integendeel. De intellectueel Aristarch, de romantische Cleopatra en de zinnelijke Raïsa, de postbode Jegor, de acteur Wiktor en de priester Elpidius, zij allen willen dat Semjon hen helpt door zijn zelfmoord in het teken van een bepaalde ideologie te plaatsen. Zo zal het een symbolische daad worden, waar eenieder nog lang over na zal praten. Semjon, die op deze wijze de rol van held of martelaar krijgt opgedrongen, vindt snel zijn gevoel van eigenwaarde terug. Afgesproken wordt, dat hij de volgende dag na een gezamenlijk feestmaal aan zijn 'laatste reis' beginnen zal. Naarmate zijn vastgestelde doodsuur dichterbij komt, ontdekt hij echter opnieuw de waarde van het leven en geeft tenslotte openlijk toe, dat hij liever niet dood wil. Door een onverwachte wending eindigt de dag tòch met een begrafenis. In de bewerking van De Boer en Engelander zijn de concrete toespelingen op de toenmalige Russische situatie zoveel mogelijk verwijderd, waardoor het stuk een veel ruimere werking krijgt. Centraal staan de tragikomische gebeurtenissen rond een werkloze man, die te kampen heeft met een gebrek aan zelfrespect, maar uiteindelijk een positieve verandering doormaakt. Degenen die hem in dit stuk voor hun karretje willen spannen, zijn min of meer symbolen die voor een bepaalde groepering of idee staan, zoals de wetenschap, de kerk, de kunst, het vrouw-zijn. Zij kunnen in een voorstelling al of niet worden uitvergroot in speelstijl en kostumering. Door middel van verschillende komische technieken (waaronder het herhalen van dialoogfragmenten in wisselende situaties) en het hoog opvoeren van de spanning ("Wanneer gebeurt het nou eindelijk?") leidt de schrijver 'De zelfmoordenaar' naar een einde. (cop. NVA)

Raar volk over de vloer

Daniël Quintens (Auteur)

Marietje en haar vriend Picco wonen in een veel te groot huis. Ze hebben vijf slaapkamers en eentje wordt er maar van gebruikt. Na wat geruzie komt Marietje op het idee om de andere overblijvende kamers te verhuren. Ze plaatsen een advertentie in de krant en voor het verschijnt, hebben ze al gasten. Gust de huisbaas van Marietje en Picco is niet zo opgezet dat zij de kamers onderverhuren, maar hij heeft daar een oplossing voor. Hij stuurt zijn zoon en zijn vriendin. De mensen die komen huren is een mengeling van raar volk. Miel de zoon van de huisbaas is een stotteraar, Elvier is een vrijgevochten dame, Melanie is zeer sexy en Julia heeft grootheidswaanzin, ze denkt dat ze blauw bloed heeft in haar aderen. Haar zoon, Jean-Claude, die zij aanspreekt als Sanclood is iemand die meer op een meisje gelijkt dan op een jongen. Maar met hem zijn ze nog niet aan het einde van hun Latijn of moet ik zeggen aan hun Frans want zij spreken Frans als je het zo kan noemen. Met dat allegaartje van verschillende mensen kan je wel denken dat de komische situaties niet uit de lucht zijn. Het wordt een heel leuke boel, met verrassende wendingen en als je denkt nu is het in orde dan zijn die wendingen weer helemaal anders. Kortom, een avondje om nooit te vergeten met al dat raar volk over de vloer. (cop. Quintens)

Pa is cool, Ma is cool

Johan Albalonga (Auteur)

Welkom in het Bos

Alex Van Warmerdam (Auteur)

In Welkom in het Bos zwerven twee vrouwen door een bos - Dora, weggelopen van haar man, en Fannie, die haar steunt en troost. Ze strijden tegen honger en dorst en 's nachts zijn er verontrustende geluiden. Dan stuiten ze op een aantal merkwaardige personages: een timide faun, een rijke nietsnut en een onbehouwen priester. Allen willen ze bevrijd worden van hun lusten, maar de kunst van het verleiden beheersen ze niet. Voor Fannie en Dora zit er niets anders op dan van zich af te bijten. Welkom in het Bos is een onvervalste Van Warmerdam: verbazingwekkend, vervreemdend en genadeloos grappig. (cop. Rap)

Leonce en Lena

Georg Büchner (Auteur), Anne Marie Prins (Vertaler)

Prins Leonce heeft overal genoeg van. Hij verstaat de kunst van het niets doen lang niet zo goed als zijn vriend Valerio, die er zich nog bij amuseren kan. Maar die hoeft ook niet met een prinses te trouwen die hij nog nooit gezien heeft en Leonce moet dat wèl. Niet dat hij iets te verliezen heeft; zijn liefde voor de mooie Rosetta is een natuurlijke dood gestorven, dus waarom zou hij niet trouwen met prinses Lena? Maar hij heeft er toch geen zin in en vlucht met Valerio naar Italië... Prinses Lena is al gekleed voor het huwelijk. Zij is diepongelukkig. Ze zou willen trouwen met iemand waar ze van hield; waarom mag een prinses niet zelf haar man kiezen? De oude gouvernante heeft medelijden met het lieve prinsesje en wil haar wat afleiding bezorgen. Een klein uitstapje... En het wonderlijke toeval voltrekt zich: Leonce en Lena ontmoeten elkaar en worden op elkaar verliefd, zonder dat de een weet wie de ander is. Voor Leonce is dit een zo alles overheersend gevoel dat hij nu maar het liefst wil sterven want iets mooiers kan hij nooit meer beleven. Maar Valerio houdt hem van zelfmoord terug. Hij wil proberen een huwelijk tussen de gelieven te bewerkstelligen en bedingt een betrekking als minister wanneer het hem zou gelukken. Nu, dat gaat boven verwachting goed en iedereen is tevreden. (cop. NCA)

Wel te rusten... excellentie!

Paul Mariën (Auteur)

Veerdonk is een gemeente zoals alle andere in Vlaanderen ... er gebeuren daar geen ophefmakende schandalen... en zelfs geen moorden, wat zeldzaam wordt!... De mensen leven er hun doodgewone leventje... met zijn kleine wisselvalligheden van iedere dag. Het is in de beenhouwerij van "Mijnheer Oscar" dat we even een kijkje gaan nemen... Mijnheer Oscar heeft werkelijk geen reden tot klagen: hij heeft een bloeiende zaak, is vrijgezel en mag bogen op een blakende gezondheid! En toch... hij is niet gelukkig... zijn opvliegend karakter en grenzeloze oorzuchtige ambities vergallen zijn vreedzame levensdagen. Stel u voor... hij is geen lid van de gemeenteraad, zelfs niet van de kerkfabriek; hij met zijn gewichtig figuur, zijn geld en zijn deftige afkomst wordt zo maar gladweg voor een gewoon... doodgewoon beenhouwertje aanzien! Maar dat zal veranderen! Hij zal aan die snullen van de gemeente eens laten zien dat hij een "Mijnheer" is met standing en... (cop. Mariën)

Geen sex in Sussex

Anthony Marriott (Auteur), Alistair Foot (Auteur)

Peter en Francesca, pas getrouwd, jong, aantrekkelijk, waarvan de eerste een goede betrekking bij een bank heeft en een leuk appartement erboven, zouden redelijkerwijs kunnen verwachten dat hun leven samen kalm, vredig en gelukkig van start zal gaan. Door een jammerlijke vergissing van Francesca worden zij echter overspoeld door pornografisch materiaal van het Scandinavisch Import Bedrijf. Eerst schunnige prentbriefkaarten, dan films, dan uitvoerig geïllustreerde boeken van dezelfde strekking. Hooggeplaatste bankmedewerkers, de chique en snobistische moeder van Peter, en vooral de preutse, respectabele kassier van de bank van Peter, raken allen onontwarbaar verstrikt in de stormachtige gebeurtenissen die volgen. Een en ander wordt op de spits gedreven door de komst van twee ontstellend mooie meisjes van hetzelfde bedrijf, die hun bijzondere, beslist buitenissige diensten komen aanbieden. (cop. Die Bronne)

George Bernard Shaw (Naar het werk van), Hubert Janssen (Vertaler)

Pygmalion was volgens de legende een Griekse beeldhouwer, die op het beeld van een vrouw, dat hij schiep, verliefd werd en welk beeld tot leven kwam.Prof. Higgins, spraakleraar en dialectenkenner, heeft het bloemenmeisje Eliza Doolittle, afkomstig uit een achterbuurt, weliswaar niet geschapen, maar hij leerde haar spreken en zich behoorlijk gedragen, als gevolg van een weddenschap met zijn vriend kolonel Pickering, een even verstoken vrijgezel als hij zelf.Hij is zo trots op het slagen van zijn experiment, dat hij de verandering, welke innerlijk in Eliza plaats gehad heeft niet ziet. Nadat zij in de uitgaande wereld met goed gevolg haar nieuwe staat heeft vertoond en de mannen over haar spreken als een ding en niet als een mens, komt het tot een uitbarsting tussen haar en Higgins, waarbij blijkt hoe diep hij haar gekwetst heeft en hoe veel zij van hem houdt.Haar gevoel van eigenwaarde dwingt haar zijn huis te verlaten. Zij vindt een toevlucht bij Higgins' moeder, een wijze, menselijke vrouw, die begrijpt wat haar zoon heeft aangericht in het van nature onbedorven meisje, dat in haar oude wereld niet terug kan en voor wie in de societywinkel geen plaats is. Door Eliza's vlucht in zijn ijdelheid gekwetst, komt hij bij zijn moeder om raad.Het blijkt, dat hij zo aan haar aanwezigheid en aan de kleine diensten welke zij hem bewijst, gewend is, dat hij haar niet missen wil.In een twistgesprek verwijt Eliza hem zijn aanmatigende wijze van optreden, die de mens en de vrouw in haar kwetst. Zij brengt hem aan zijn verstand, dat zij met wat zij van hem geleerd heeft haar eigen brood kan verdienen en hem niet meer nodig heeft. Zij vertrekt met mevrouw Higgins om boodschappen te doen maar hij is zo overtuigd, dat zij in zijn huis zal terugkeren, dat hij haar op zijn bazige manier een paar boodschappen opdraagt. En het heeft er alle schijn van, dat hij zich niet vergist, want zij komt terug om het nummer van zijn handschoenen te vragen. (cop. NVA)

George Bernard Shaw (Naar het werk van), Harriet Goldhor Lerner (Bewerker)

Pygmalion was volgens de legende een Griekse beeldhouwer, die op het beeld van een vrouw, dat hij schiep, verliefd werd en welk beeld tot leven kwam.Prof. Higgins, spraakleraar en dialectenkenner, heeft het bloemenmeisje Eliza Doolittle, afkomstig uit een achterbuurt, weliswaar niet geschapen, maar hij leerde haar spreken en zich behoorlijk gedragen, als gevolg van een weddenschap met zijn vriend kolonel Pickering, een even verstoken vrijgezel als hij zelf.Hij is zo trots op het slagen van zijn experiment, dat hij de verandering, welke innerlijk in Eliza plaats gehad heeft niet ziet. Nadat zij in de uitgaande wereld met goed gevolg haar nieuwe staat heeft vertoond en de mannen over haar spreken als een ding en niet als een mens, komt het tot een uitbarsting tussen haar en Higgins, waarbij blijkt hoe diep hij haar gekwetst heeft en hoe veel zij van hem houdt.Haar gevoel van eigenwaarde dwingt haar zijn huis te verlaten. Zij vindt een toevlucht bij Higgins' moeder, een wijze, menselijke vrouw, die begrijpt wat haar zoon heeft aangericht in het van nature onbedorven meisje, dat in haar oude wereld niet terug kan en voor wie in de societywinkel geen plaats is. Door Eliza's vlucht in zijn ijdelheid gekwetst, komt hij bij zijn moeder om raad.Het blijkt, dat hij zo aan haar aanwezigheid en aan de kleine diensten welke zij hem bewijst, gewend is, dat hij haar niet missen wil.In een twistgesprek verwijt Eliza hem zijn aanmatigende wijze van optreden, die de mens en de vrouw in haar kwetst. Zij brengt hem aan zijn verstand, dat zij met wat zij van hem geleerd heeft haar eigen brood kan verdienen en hem niet meer nodig heeft. Zij vertrekt met mevrouw Higgins om boodschappen te doen maar hij is zo overtuigd, dat zij in zijn huis zal terugkeren, dat hij haar op zijn bazige manier een paar boodschappen opdraagt. En het heeft er alle schijn van, dat hij zich niet vergist, want zij komt terug om het nummer van zijn handschoenen te vragen. (cop. NVA)

Eigen aard is goud waard

J. Hemmink-Kamp (Auteur)

Een succesvol romanschrijver -weduwnaar geworden- staat zijn mannetje wat zijn vak betreft. Maar als het op het kiezen van een nieuwe levenspartner aankomt laat hij op een ongelooflijke manier met zich sollen. De lobbes dreigt ingepalmd te worden door een "kouwe-kak-familie" die in een huwelijk met de welgestelde schrijver een schone kans zien om de familie-status wat op te poetsen. Dat lukt natuurlijk uiteindelijk niet. En dat heeft hij dan vooral te danken aan een tegenactie van een stel lieve mensen, zowel van eigen als van vreemde bloede. Die halen hem uit de puree. Met als grootste raddraaier dat lieve zoontje Kees, een rokkenjager eerste klas. En diens lieftallige oma die alles in de gaten heeft als had zij een radar-oog. Als het doek valt, kan oma weer rustig slapen gaan...(cop. Toneelfonds Janssens)

Liefde op het eerste zicht

De bonte hond

Wood Margaret (Auteur), Judith Aleva (Vertaler)

Boerenkool met worst

M. De Bildt (Auteur)

Zodra de ouwe sjacheraar Berend ten tonele verschijnt is niets en niemand nog veilig voor zijn grappen. Hij pikt gehaktballen uit de pan en voert oma dronken uit de theepot waar hij de peperdure cognac heeft ingegoten. Maar ook weet hij op slinkse wijze een bevriende boerin -die de pacht niet op tijd kan betalen- van de financiele ondergang te redden. De eigenaar van de boerderij, een verwaande jonkheer, wordt op een prachtige manier in zijn hemd gezet. En daar werkt dan ook iedereen aan mee. En wat boerenkool met worst daarmee te maken heeft. (cop. Toneelfonds Janssens)

Pygmalion

George Bernard Shaw (Auteur), Ed. Coenraads (Vertaler)

Pygmalion was volgens de legende een Griekse beeldhouwer, die op het beeld van een vrouw, dat hij schiep, verliefd werd en welk beeld tot leven kwam.Prof. Higgins, spraakleraar en dialectenkenner, heeft het bloemenmeisje Eliza Doolittle, afkomstig uit een achterbuurt, weliswaar niet geschapen, maar hij leerde haar spreken en zich behoorlijk gedragen, als gevolg van een weddenschap met zijn vriend kolonel Pickering, een even verstoken vrijgezel als hij zelf.Hij is zo trots op het slagen van zijn experiment, dat hij de verandering, welke innerlijk in Eliza plaats gehad heeft niet ziet. Nadat zij in de uitgaande wereld met goed gevolg haar nieuwe staat heeft vertoond en de mannen over haar spreken als een ding en niet als een mens, komt het tot een uitbarsting tussen haar en Higgins, waarbij blijkt hoe diep hij haar gekwetst heeft en hoe veel zij van hem houdt.Haar gevoel van eigenwaarde dwingt haar zijn huis te verlaten. Zij vindt een toevlucht bij Higgins' moeder, een wijze, menselijke vrouw, die begrijpt wat haar zoon heeft aangericht in het van nature onbedorven meisje, dat in haar oude wereld niet terug kan en voor wie in de societywinkel geen plaats is. Door Eliza's vlucht in zijn ijdelheid gekwetst, komt hij bij zijn moeder om raad.Het blijkt, dat hij zo aan haar aanwezigheid en aan de kleine diensten welke zij hem bewijst, gewend is, dat hij haar niet missen wil.In een twistgesprek verwijt Eliza hem zijn aanmatigende wijze van optreden, die de mens en de vrouw in haar kwetst. Zij brengt hem aan zijn verstand, dat zij met wat zij van hem geleerd heeft haar eigen brood kan verdienen en hem niet meer nodig heeft. Zij vertrekt met mevrouw Higgins om boodschappen te doen maar hij is zo overtuigd, dat zij in zijn huis zal terugkeren, dat hij haar op zijn bazige manier een paar boodschappen opdraagt. En het heeft er alle schijn van, dat hij zich niet vergist, want zij komt terug om het nummer van zijn handschoenen te vragen. (cop. NVA)