Ook al heeft een 7-jarige jongen (ik-figuur) van zijn oma geleerd hoe hij heksen kan herkennen, toch lukt het hen om hem in een muis te veranderen. Vanaf ca. 10 jaar.
In de kamer staat een schut, achter het schut staat een wieg en in die wieg ligt een kind. Een baby van vijf maanden. Die baby heeft zojuist iets buitengewoons gepresteerd: twee volle luiers van de allerbeste kwaliteit. Een huisvriend komt zichzelf inviteren voor de avondmaaltijd. Hij is niet erg welkom - noch moeder, noch vader zijn in staat om zich voor iets anders te interesseren dan voor hun wonderbaarlijk kind - en bovendien worden de grootouders verwacht voor het avondmaal: dat zijn pas mensen met wie je praten kunt - over het kind natuurlijk. De vriend houdt voet bij stuk: hij heeft honger, hij wil eten. De moeder stuurt verstrooid man en vriend op extra proviand uit: brood, asperges - het dienstmeisje kan ze niet missen. De grootouders komen, de soep wordt geserveerd. Een luguber gesprek ontstaat over de mogelijkheid dat zeer jonge kinderen aangevallen zouden kunnen worden door gevaarlijke knaagdieren, zoals muizen. Er wordt zelfs over ratten gesproken en poezen zijn ook niet zonder gevaar. Ineens: een ontstellend gebrul: het kind huilt. De lamp is te hel, het tafelgesprek is te luid; vader en moeder, grootvader en grootmoeder, verdwijnen achter het kamerscherm terwijl de vriend - hij had zo'n honger, de stakker - in zijn eentje een half brood opkauwt. Triomf! Het kind heeft een derde volle luier geproduceerd! (cop. NVA)
De familie Puts - vader Boncke, moeder Zwaan, dochter Maria en zoon Rocky - runt een Hollandse kiwikwekerij. Er zijn twee belangrijke plaatsen in die kwekerij, de chemicaliënkast en het toilet. De kast is Boncke's toevluchtsoord als hij van angst niet meer weet wat hij met zichzelf aanmoet; de chemicaliën en het dynamiet zouden hem rust moeten brengen, maar zijn zelfmoordpogingen blijven door angst geremde pogingen. Het toilet is een plaats waar iedereen een moment van rust lijkt te zoeken, maar ook dat lukt niet.Zwaan probeert uit alle macht tot Boncke door te dringen en verliest zich bij vlagen in een taal die regelrecht ontleend lijkt aan zelfhulpboeken maar die ze net niet correct overneemt. Ze zegt bijvoorbeeld: "Wat goed is, is dat ik het in ieder geval wil kunnen begrijpen. Daar ben je ook man en vrouw voor. Dat is een plicht maar ook een voorrecht. Wat voor mij nu heel duidelijk is geworden, is dat alles nu behoorlijk kapot is, als je zo om je heen kijkt, dat is één. En B, dat dat niet niks is. Ten derde is het ook goed dat we het daar nu over hebben, met elkaar. Het huis, de zaak en het hele financiële plaatje."Ook tussen Maria en Rocky speelt zich een voortdurende machtsstrijd af: Rocky wil dat Maria hem "aanraakt", hij wordt gek als ze dat niet doet, maar zij wil niet dat ze zijn gedachten bewoont als zijn vrouw. Tegelijkertijd is Rocky de enige man in haar buurt.Alle familieleden worden beheerst door angst en onvervulde verlangens en idealen. Ze zitten elkaar dicht op de huid, zijn wreed voor elkaar en manipulatief, maar ze hebben alleen elkaar, zelfs als de bom barst. (cop. NVA)
Yvonne Bex leeft al jaren een minzaam bestaan. Haar man Fons beriddert zonder tegenwind de financiële situatie in het huishouden en ook bij het nemen van beslissingen staat Yvonne steeds op de tweede rij. Haar enige ontspanning is de vrouwengilde. Yvonne berust in haar lot en lijkt zo ook oud te worden. Door een kleine aanvaring met een hautaine buurvrouw komt daar plots verandering in. Yvonne zint op weerwraak. En die kans krijgt ze als de plaatselijke vrouwengilde onder haar leden een èchte kookwedstrijd organiseert. Eerder toevallig komt Yvonne in de finale. Voor haar is dit dè kans om een bocht te maken in haar eentonig leven en om iedereen aan te tonen dat ze ook een mening heeft. Tijdens de beruchte finale ontpopt Yvonne zich tot een gerenomeerde keukenprinses die niks of niemand uit de weg gaat. (cop. Kerkhofs)
Twee vrienden, Remy en Martin, gaan in de politiek..., maar niet in dezelfde partij. Wat gaat dat worden! En dan te weten dat hun vrouwen allebei burgemeestersvrouw willen worden Maar Helmud, de Duidse sjacheraar die alles en nog wat op een amusante manier tracht te verkopen, weet wel raad met de vrouwen. En Fons, de al te ijverige veldwachter die altijd de puntjes op de i zet, zal gechanteerd worden door zijn "kameraden". Als tijdens de verkiezingen Alice, een strenge ambtenaar en mannenhaatster, opdaagt, is het spel kompleet. Maar er is nog altijd Narke, de rustige gepensioneerde schoolmeester, om de gemoederen te bedaren. (cop. WG).
"Ik betaal de reiskosten, waar u ook naar toe wilt", verklaart Ida, de oudste kleindochter van de meer dan tachtigjarige oma in het stuk. Deze heeft met Ida's getrouwde zoon Harry, bij wie zij in huis woont, een daverende ruzie gemaakt. Hij is het huis uitgelopen en heeft zijn moeder bericht, dat hij niet terug wil keren, voordat "het oude slagschip" verdwenen is. Met haar ijlings ontboden zuster Susan, met Joyce, Harry's vrouw en met oma zelf overlegt Ida, waar oma nu naar toe zal moeten. Als alle mogelijkheden uitgeput zijn, blijft alleen Zuid-Afrika over, waar een andere kleindochter oma graag wil hebben. Ida zit aan haar belofte vast en vertrekt om passage te gaan bespreken. Joyce beklaagt haar overgrootmoeder, dat ze op haar leeftijd nog zo'n verre reis moet maken. Maar nu bekent de ondernemende dame, dat ze met Harry samen de ruzie op touw heeft gezet en dat ze de scheldwoorden in de brief aan zijn moeder zelf heeft uitgevonden. Zij wil nog wat van de wereld zien en heeft haar doel om op kosten van de welgestelde maar gierige Ida naar Zuid-Afrika te reizen ten volle bereikt, zodat er geen reden bestaat om haar te beklagen. (cop. NVA)
De bejaarde zussen Ada en Lies wonen in hun ouderlijk huis, waarschijnlijk in het Gooi gelegen. We zien de woonkamer met keukenhoek. Ada's kat Arthur is onlangs overleden en daar moet ze nog erg aan wennen. Ze is toch al zo vergeetachtig. Bovendien komen ze nog steeds overal kattenharen tegen, ondanks het stofzuigen.Hun jongste zus Trude woont met haar man Arthur in Afrika. Echter, er komt een telegram waarin staat dat Arthur aldaar is overleden en dat Trude met het stoffelijk overschot naar Nederland onderweg is. Arthur zal in zijn vaderland worden begraven en Trude komt bij haar zussen logeren, mischien wel blijvend. Ada en Lies hebben in de loop der jaren een aantal voorwerpen uit het ouderlijk huis verkocht, zoals de piano en wat schilderijen. De afwezigheid van deze voorwerpen proberen ze via allerlei smoezen te verklaren tegenover Trude, die er na aankomst direct naar informeert. Haar grootste zorg is het door haarzelf geborduurde pianolopertje.Ze regelen de begrafenis, bespreken wie er moeten worden uitgenodigd en ondertussen halen ze herinneringen op, bekvechten een beetje, maar tonen ook veel genegenheid voor elkaar. Trude vertelt een en ander over het leven in Afrika dat zo anders is dan in Nederland; dat kunnen de zussen zich nauwelijks voorstellen. Ook hebben ze het over de ontrouw van Arthur. Ondanks het feit dat hij het niet zo nauw nam met de echtelijke trouw is Trude toch altijd bij hem gebleven.Tenslotte wordt ons duidelijk dat de overleden Arthur, naar wie de eveneens overleden kat was vernoemd, aanvankelijk - vele jaren geleden - met Ada omging. Maar hij koos tenslotte voor Trude, die dat eigenlijk nooit heeft begrepen. Ada is en was toch zoveel knapper van uiterlijk dan zij! Een uitbar-sting tussen Ada en Trude volgt wanneer Trude onthult dat Ada altijd een grote rol in het leven en het samenleven van Arthur en Trude heeft gespeeld. Een té grote rol: eigenlijk was ze in zekere zin in Afrika, zonder er echt te zijn. Ada is hiervan behoorlijk overstuur en ze voelt zich gebruikt.De volgende ochtend pakt Trude haar spullen in, ze gaat terug naar Afrika. (cop. NVA)
