Het is kerstavond. Op het dorpsplein tracht een kerstman kerstbomen en kerststalletjes te verkopen aan voorbijgangers. Een jong echtpaar, waarvan de man werkloos is, een jong meisje dat van huis is weggelopen en een jonge drugsverslaafde komen met hun problemen bij hem terecht. Met een woordje van troost, een aanmoediging en wat wijze raad stuurt hij hen de kerstnacht in, een kerstnacht vol wonderen waarin het onmogelijke mogelijk wordt. Wanneer de jongeren na middernacht de kerstman komen bedanken verdwijnt hij plotseling. Was alles dan maar een droom? Maar dan weerklinkt in de verte de roep van de kerstman. (cop. GYBELS)
Het verhaal is hetzelfde als "Zegen der jaren" van dezelfde auteur. Alleen speelt het zich nu af rond de kerstperiode en werden enkele scènes herschreven om een duidelijke kerstsfeer te creëren. (cop. Toneelfonds Janssens)
De zomer van 1945. Net na de oorlog. De liedjes van Marlène Dietrich, Glenn Miller, Toni Rossi en Bob Scholte klinken in de oren, óók in het ouderwets cafeetje bij Marie onder de Toren. Jef wil gaandeweg producten van eigen bodem verkopen: aardappelen, kolen, ajuin,... en bloem zoals bij de Boerenbond. Koffie, zout, suiker hoort er óók al bij. Maar bazige vrouw Marie Knops is nog altijd niet tevreden. Zij wil meer volk in de winkel..., en dààr zal Jef iets aan doen. Hij hoorde iets over mirakels te Lourdes en hij heeft een geweldig idee... Hij gaat mirakels laten gebeuren in zijn eigendom! (cop. Debray)
Nadat Mozes het Israelische volk bevrijdde valt het hen zwaar om in vrijheid te leven. Ze vinden vuil water. Mozes maakt van bitter, zoet water. Hij roept op om op God te vertrouwen. God belooft om voor eten te zorgen. Ze zijn afhankelijk van God; de aarde behoort God toe. (cop. Desmaele)
