Zoekresultaten

Henrik Ibsen (Auteur), Nini Marquart Scholtz ()

Helene, de weduwe van de rijke landgoedbezitter Alving, is destijds onder druk van haar familie met hem getrouwd, ofschoon zij dominee Manders lief had.Zij vluchtte naar hem, toen de uitspattingen van haar man ondraaglijk werden, maar hij zond haar terug op gronden van conventionele welvoegelijkheid.Nu zitten zij weer tegenover elkaar op de vooravond van de inwijding van een aan de nagedachtenis van Alving gewijde stichting.Zij blijken in twee geheel verschillende werelden te leven, hoewel de oude genegenheid nog wel aanwezig is.Helene, die Alving verfoeide, heeft met de stichting geen ander doel dan haar zoon Oswald, die zij steeds uit de verderfelijke omgeving van zijn vader gehouden heeft, de waan te doen behouden, dat zijn vader een eerbiedwaardig mens was.Oswald, die als schilder in Parijs leeft, is voor de plechtigheid overgekomen.Tot haar grote ontzetting ziet zij het verleden herleven als hij Regina, het dienstmeisje, aanhaalt.Zij is een dochter van Alving en een vroegere dienstbode, die met de schrijnwerker Engstrand trouwde om haar kind een naam te geven.Deze is een doortrapte huichelaar, die alleen op voordeel uit is.Als er brand uitbreekt in het nieuwe tehuis, weet hij Manders, die er een dienst heeft gehouden, te suggereren, dat het diens schuld is.Hij koopt de medewerking van Manders voor zijn baatzuchtige plannen met Regina door stilzwijgen te beloven. Na de brand bekent Oswald zijn moeder, dat hij gedoemd is om krankzinnig te worden en zij belooft om hem dan de pillen te geven, die een eind zullen maken aan zijn leven.Het is Helene smartelijk duidelijk, dat Oswald's toestand een erfenis is van het door drank en vrouwen verwoeste lichaam van zijn vader.Oswald wil Regina aan zich binden, maar zij verlaat het huis als zij merkt, dat hij ziek is.Terwijl Helene haar best doet om hem op te monteren, glijdt hij plotseling weg in de waanzin.In haar wanhoop en angst zoekt zij de bevrijdende pillen, maar de ontzetting over de betekenis van haar daad verlamt haar handen en zij blijft hem sprakeloos van ontzetting aanzien. (cop. NVA)

Henrik Ibsen (Auteur), Karst Woudstra (Vertaler)

Nieuwe bewerking van het meest gespeelde stuk van de Noorse toneelschrijver Henrik Ibsen (1828-1906).

Hendrik Ibsen (Auteur)

Nora heeft jaren geleden geld geleend van Krogstad en een valse handtekening gezet onder de papieren. Haar man, Helmer, was toen ziek, moest voor zijn gezondheid naar het warme zuiden, mocht niet van streek gemaakt worden met praktische problemen (zoals geldzorgen). Nora is sindsdien aan het afbetalen geweest: ze verdonkermaant hier en daar wat van het huishoudgeld en vraagt Helmer bij gelegenheid om cadeautjes in contacten. Ze is in het geheim heel trots op haar moed, beleid en trouw en vertelt het hele verhaal aan haar vriendin, mevrouw Linde, die op bezoek komt. Helmer is pas benoemd tot directeur van de bank en het eerste wat hij gaat doen is Krogstad ontslaan. Krogsted heeft een louche reputatie. Krogstad heeft echter zijn wapen: de valse handtekening van Nora. Hij chanteert haar: "Gebruik je invloed bij je man, mevrouw Helmer, of ik doe een boekje open". Maar Helmer is doof voor de pleidooien van Nora. Krogstad deugt niet. Eén rotte appel steekt de hele oogst aan, zegt hij. Nora is in innerlijke tweestrijd. Half en half hoopt ze dat Helmer eindelijk zal horen wat ze voor hem gedaan heeft indertijd. Maar aan de andere kant....Rotte appel? Is zij dat? Is het waar dat ze haar kinderen zou kunnen bederven, alleen maar door hun moeder te zijn? Zij danst haar "Tarantella" om Helmer weg te houden van de brief van Krogstad. Uitstel is geen afstel. Krogstad ziet af van vervolging, maar Helmer heeft inmiddels de feiten gehoord. Het laatste, grote gesprek tussen Helmer en Nora. Ze ziet zijn conventionele reacties, ze ziet hoe weinig hij begrijpt van haar kant van de zaak. Ze besluit hem te verlaten. (cop.NCA)

Henrik Ibsen (), J. Clant Van der Mijll-Piepers ()

Nora heeft jaren geleden geld geleend van Krogstad en een valse handtekening gezet onder de papieren. Haar man, Helmer, was toen ziek, moest voor zijn gezondheid naar het warme zuiden, mocht niet van streek gemaakt worden met praktische problemen (zoals geldzorgen). Nora is sindsdien aan het afbetalen geweest: ze verdonkermaant hier en daar wat van het huishoudgeld en vraagt Helmer bij gelegenheid om cadeautjes in contacten. Ze is in het geheim heel trots op haar moed, beleid en trouw en vertelt het hele verhaal aan haar vriendin, mevrouw Linde, die op bezoek komt. Helmer is pas benoemd tot directeur van de bank en het eerste wat hij gaat doen is Krogstad ontslaan. Krogsted heeft een louche reputatie. Krogstad heeft echter zijn wapen: de valse handtekening van Nora. Hij chanteert haar: "Gebruik je invloed bij je man, mevrouw Helmer, of ik doe een boekje open". Maar Helmer is doof voor de pleidooien van Nora. Krogstad deugt niet. Eén rotte appel steekt de hele oogst aan, zegt hij. Nora is in innerlijke tweestrijd. Half en half hoopt ze dat Helmer eindelijk zal horen wat ze voor hem gedaan heeft indertijd. Maar aan de andere kant....Rotte appel? Is zij dat? Is het waar dat ze haar kinderen zou kunnen bederven, alleen maar door hun moeder te zijn? Zij danst haar "Tarantella" om Helmer weg te houden van de brief van Krogstad. Uitstel is geen afstel. Krogstad ziet af van vervolging, maar Helmer heeft inmiddels de feiten gehoord. Het laatste, grote gesprek tussen Helmer en Nora. Ze ziet zijn conventionele reacties, ze ziet hoe weinig hij begrijpt van haar kant van de zaak. Ze besluit hem te verlaten. (cop.NCA)