Speelse herinneringen aan een jeugd in het landelijke Noord-Zweden wisselt de auteur af met ernstige én laconieke overpeinzingen over de dood van honden, het sterven van zijn moeder en het probleem van leven, lezen en schrijven. Een schrijver is geen geëngageerde realist, maar een notulist van een dromerige werkelijkheid en van een waarheid die ten slotte onkenbaar en raadselachtig is. Een fascinerende autobiografische vertelling waarin Lindgren een spel speelt met fictie en de werkelijkheid.
