Pssst jij, ja jij daar, die dit leest. Hoe gaat het met je?Goed? Ik dacht wel dat je dat zou zeggen. Dat zeggen de meeste mensen als je vraagt hoe het met ze gaat: ‘goed’, ook al is dat niet zo. Eigenlijk gaat het met heel wat mensen niet goed. 1 op 4 mensen in ons land zit ‘niet lekker in zijn vel’ of heeft zoals ze dat noemen: psychische … euh… je weet wel. Psy wat? Ja, moeilijk woord, he? Ik noem ze pssst-problemen. Pssst. Dat zeg je wanneer je iemand iets wil zeggen waarvan je niet wil dat anderen het horen. Dat is bij psychische problemen vaak zo. Daar durven we niet over te praten. In ‘Pssst’ durven we dat wel. We vertellen je alles wat we erover weten. Maar er is ook ontzettend veel dat we er nog niet over weten. Dit is dus een weetjes én een niet-weetjesboek. Weten wat je niet weet kan je soms ook helpen iets beter te begrijpen. Voor jongeren vanaf 10 jaar met vragen rond pssst je weet wel ...
Als ouders psychische problemen hebben, raakt dat ook hun kinderen. Ze voelen dat er iets aan de hand, ze zien bv. dat hun moeder steeds huilt of hun vader alsmaar op bed ligt. Maar ze weten niet wat er aan de hand is, dat maakt ze onzeker. Deze vierkante uitgave geeft handvatten om te vertellen wat er aan de hand is. In korte hoofdstukken komen diverse aspecten van de problematiek aan bod zoals werking van het brein, depressie, alcoholmisbruik, boos zijn en beter worden. In elk hoofdstuk staan op de linkerbladzijde een of meerdere ingetogen, met waterverf ingekleurde illustraties met een korte tekst voor jonge kinderen, bedoeld voor aanzet tot een gesprek. Rechts staat informatie voor basisschoolkinderen om zelf te lezen en in een groene letter achtergrondinformatie en advies voor volwassenen. Benadrukt wordt dat de problemen niet de schuld van het kind zijn en er worden praktische tips gegeven voor het omgaan met de problematiek van ouders. De vertaling van dit Deense boek is samen met Nederlandse professionals op dit gebied tot stand gekomen. Voor kinderen met opvoeders die psychische of psychiatrische problemen hebben of verslaafd zijn. Voor opvoeders, hulpverleners en leerkrachten met kinderen van ca. 4 t/m 12 jaar. (Bron: Mariëlle Zee, NBD Biblion)
Het druggebruik van ouders is een uiterst delicaat onderwerp om te bespreken met een kind. Daarom wordt druggebruik niet alleen door de druggebruikende ouder(s) zelf verdoezeld, ook hulpverleners gaan het onderwerp soms uit de weg. Terwijl het eigenlijk een thema is dat ze maar wat graag zouden aankaarten. Dat ouders, onder meer uit angst voor een plaatsing van hun kinderen, deze problematiek liever ontkennen is niet verrassend. De reden waarom hulpverleners er niet over praten ligt minder voor de hand. Navraag bij diensten leverden een aantal redenen op: te weinig kennis over de producten, te weinig kennis over verslaving, onzekerheid over de manier waarop verslaving aan een kind moet worden uitgelegd en onzekerheid over het gebruik van de ouders. De MaPa-box kan een houvast bieden om bovenstaande obstructies op te ruimen. Het belangrijkste streefdoel is om kinderen op een goede manier de juiste informatie te geven, en tegelijkertijd stil te staan bij hun emotionele beleving, om op die manier hun veerkracht te vergroten. De uitvoering van de MaPa-box werd geïnspireerd door de Kamishibai, een Japans verteltheater. Via de uitgebreide handleiding kan men concreet werken rond verslaving, ouderschap en druggebruik en veerkracht. Het is dan ook een werkmiddel om te zoeken naar goede manieren om een kind uit te leggen wat verslaving is, om het bewustzijn van ouders over de impact van druggebruik op hun ouderschap te vergroten en om mogelijke signalen van druggebruik bij ouders te herkennen. Via dit verteltheater kan de hulpverlener werken met het verhaal ‘Als alles op zijn kop staat’. Doorheen het verhaal is er ruimte om met attributen en doe-opdrachten stil te staan bij de beleving van het kind en om uitleg te geven over verslaving. Het is een speelse methodiek die kinderen aanspreekt, ook omdat het een mooi en duurzaam geheel vormt dat samen met het kind kan worden ontdekt. De MaPa-box kant en klaar voor gebruik. Er zijn poppetjes om de bredere gezinscontext te schetsen. Er zijn voorwerpen die verwijzen naar gebruik van alcohol, medicatie en illegale drugs om te kunnen inschatten in welke mate het kind geconfronteerd wordt met gebruik en hoe groot de risicofactoren hieromtrent zijn. Er kan ook met een heel aantal beschikbare pictogrammen worden gewerkt, omdat kinderen soms nog geen taal hebben om emoties aan te geven.
