"Gebogen over de biografie van Jorge Luis Borges zit een man in café New York in Boedapest. Lezen doet hij niet echt want het leven van Borges zet hem aan tot mijmering over zijn eigen leven. Met bitterheid denkt hij terug aan zijn jeugd en zijn ouders die hem als een adamiet behandelen: ""...want als Adam, de enige mens die volwassen is geboren en nooit werd opgevoed, werd ik behandeld van kindsbeen af."" De liefdeloosheid van zijn ouders en de jaloezie jegens zijn broer, die altijd voorgetrokken werd, komen hem weer voor de geest. Langzaam breken vage beelden uit zijn vroege jeugd door: herinneringen aan een gebeurtenis die al die tijd 'het centrum van zijn bewustzijn vormde maar tegelijk taboe was, zelfs voor een onschuldige toespeling.' De man moet toegeven dat zijn ouders hem hebben gemaakt tot een eenzaam en tragisch monster."
Piet de Moor is vaak op reis, maar thuis leidt hij een teruggetrokken bestaan tussen boeken en kranten. Ver weg van het feestgedruis en de drukte van de wereld kan hij, tussen zijn eigen vier muren, zijn obsessies het best uitleven. Het resultaat van die in stilte gestreden strijd vindt zijn neerslag in 'Grimmig heden'. Een polyfonie waarin alles opduikt wat de schrijver omringt: stemmen en gezangen, schrijvers en landschappen, tijdperken en visioenen, schoonheid en verraad.
"Gebogen over de biografie van Jorge Luis Borges zit een man in café New York in Boedapest. Lezen doet hij niet echt want het leven van Borges zet hem aan tot mijmering over zijn eigen leven. Met bitterheid denkt hij terug aan zijn jeugd en zijn ouders die hem als een adamiet behandelen: ""...want als Adam, de enige mens die volwassen is geboren en nooit werd opgevoed, werd ik behandeld van kindsbeen af."" De liefdeloosheid van zijn ouders en de jaloezie jegens zijn broer, die altijd voorgetrokken werd, komen hem weer voor de geest. Langzaam breken vage beelden uit zijn vroege jeugd door: herinneringen aan een gebeurtenis die al die tijd 'het centrum van zijn bewustzijn vormde maar tegelijk taboe was, zelfs voor een onschuldige toespeling.' De man moet toegeven dat zijn ouders hem hebben gemaakt tot een eenzaam en tragisch monster."
