'Ik heb een dokter in Marokko' laat op indringende wijze zien hoe patiënten van niet-westerse afkomst omgaan met ziekte en dood. De film geeft een bijzondere inkijk in gewoonten en geloofsovertuigingen bij ziekte, in verwachtingen jegens de zorg(verleners) en rituelen rond het levenseinde. De film volgt allochtone patiënten en hun familie in Nederland, maar speelt zich tevens af in een Marokkaanse kliniek. De verschillen zijn groot. In de verhouding tussen arts en patiënt bijvoorbeeld, in de rol van de familie of in het brengen van slecht nieuws. 'Ik heb een dokter in Marokko' is geen blauwdruk voor het omgaan met patiënten uit andere culturen. Daarvoor is elke patiënt en elke cultuur te verschillend. Doel is om mensen die in de zorg (gaan) werken een verrijkend beeld te geven van een andere beleving en verwachting van zorg.
Waarom legt een Antilliaan een mes onder het matras van zijn zieke vrouw? Waarom willen Hindostaanse ouders het haar van hun couveusebaby afscheren? Waarom weigert een Chinese patiënt om fruit te eten? Zorg- en hulpverleners worden in hun werk geconfronteerd met gedrag dat zij niet begrijpen en dat voortkomt uit gebruiken en waarden die zij niet kennen. Dit boek laat zien hoe verschillende culturen in onze multiculturele samenleving omgaan met geboorte, ziekte en dood. Het stelt hulp- en zorgverleners in staat hun inlevingsvermogen te ontwikkelen en oplossingen te vinden als cultuuruiting en zorg- of hulpverlening elkaar in de weg zitten. Bij het boek hoort een website met opdrachten en interactieve oefeningen.
