Elodie is getrouwd met Alolphe. Ze is echter niet zo gelukkig meer, want zij voelt zich erg verwaarloosd door haar man. Voortdurend verwijt zij Adolphe, dat zijn salaris ontoereikend is voor haar verlangens. Bovendien verdenkt Elodie haar man ervan, dat hij een verhouding heeft met Adèle, het dienstmeisje. Tijdens een van de vele ochtendruzies fantaseert Elodie, dat zij een minnaar heeft en plotseling stapt de knappe Adonard de slaapkamer binnen. Juist omdat Adonard uit haar verbeelding voortspruit is hij de meest ideale man, die er voor Elodie bestaat: rijk, knap, attent en hartstochtelijk. Kortom, een schrille tegenstelling met Aldophe, die net een onderdanig telefoongesprek moet voeren met zijn directeur, meneer Fessard-Lebonze. Wanneer Elodie te horen krijgt dat haar man zal ontslagen worden, slaan bij haar de stoppen door. Adolphe verdiept zich samen met de kinderen in een andere fantasie. Hierin leest Adolphe, meneer Fessard-Lebonze eens flink de les... Een stuk waarin fantasie en werkelijkheid hand in hand gaan. (cop Toneelfonds Janssens)
