'Er was in het land Uz een man, wiens naam Job was, en die man was vroom en oprecht, godvrezend en wijkende van het kwaad. Hem werden zeven zonen en drie dochters geboren. Zijn bezit bestond uit zevenduizend stuks kleinvee, drieduizend kamelen, vijfhonderd span runderen, vijfhonderd ezelinnen en een zeer grote slavenstoet, zodat deze man de rijkste was van alle bewoners van het oosten'. (Job 1: vers 1 - 3) Zo begint het verhaal van Job: een verhaal van twijfel dat het dan ook maar net tot bijbelboek bracht. Met in het middelpunt de persoon Job, de vrome rijkaard, die plotseling door een duivelse weddenschap in de ellende wordt gestort. En daarmee is gelijk de reden gegeven, waarom Job op het toneel wordt gebracht, want vraagt niet iedereen zich ooit af: 'Waarom overkomt het juist mij? Wat heb ik gedaan om dit te verdienen?' (cop. NVA)
