Je bent jong en iemand die je lief is, overlijdt. Alles is ineens anders. Mensen in je omgeving weten niet altijd hoe ze met je moeten omgaan. En zelf aangeven wat je nodig hebt is ook niet makkelijk. Hoe ga je dan verder? 'Verder zonder jou' is het eerste boek waarin alleen de jongeren zelf aan het woord komen. Want wie kan beter vertellen hoe het is om zo jong een dierbare te verliezen? Het is een boek voor jongeren.
Kwetsbaarheid en kracht van rouwende jongeren. Een boek over jongeren tussen de twaalf en twintig jaar die een groot verlies hebben geleden. Centraal staat de vraag wat rouw voor deze jongeren betekent. Ze zijn geraakt in hun kwetsbaarheid, maar tegelijkertijd flexibel en krachtig. Met de juiste steun van mensen in hun omgeving slagen de meeste jongeren er in om gezonde volwassenen te worden. De jongeren komen zelf uitgebreid aan het woord. Het boek is een praktische handreiking voor ouders, docenten en hulpverleners.
Verslag van de ziektegeschiedenis en zelfdoding van een zeventienjarig meisje, met beschouwingen van haar nabestaanden en adviezen voor mensen in een dergelijke situatie om daarmee om te gaan.
De inhoud van een rouwkoffer is gevarieerd en biedt een houvast wanneer je in aanraking komt met verlies, rouw en verdriet na het overlijden van bv. grootouders, ouders, broer/zus, familie, leerkracht, medeleerling of huisdier. Iedereen vindt in de koffer wel iets om troost te vinden of ondersteuning te krijgen bij je rouwproces, ieder die op zoek is naar een moment van gesprek, bezinning, afscheid nemen, aandacht, dankbaarheid en stilte.
In dit boek komen 22 jongeren aan het woord, allen kinderen van ouders met een niet-Nederlandse afkomst. Zij vertellen openhartig over het overlijden van gezinsleden, familieleden of vrienden en over hun rouwproces, dat sterk bepaald wordt door hun achtergrond. Hun wortels liggen in landen als Suriname, Turkije, Marokko en China, waar de familie in het leven van jongeren een belangrijke rol speelt. Ineke Wienese vroeg aan hen hoe het verlies hun dagelijks leven beïnvloedde, hoe ze hun verdriet verwerkten, welke invloed de thuiscultuur had en welke dromen of tekens ze kregen. De verhalen worden afgewisseld met gedichten en informatie over culturele gebruiken. In het laatste deel worden tips gegeven om met verlies en depressie om te gaan. Bij dit boek hoort een interactieve website: www.troostvoortranen.nl
Jaarlijks verliezen honderden Nederlandse en Vlaamse jongeren een naaste door zelfdoding. Ze blijven achter met vragen en voelen zich vaak boos en in de steek gelaten. Ook angst en schaamte spelen nogal eens een rol. Veel rouwende jongeren vinden het moeilijk hun kwetsbare kant te laten zien en over hun gevoelens te praten, waardoor ze verstrikt kunnen raken in hun eigen gedachten. In dit boek vertellen ze openhartig over wie zij verloren zijn en hoe ze de periode voor en na het overlijden hebben ervaren. Aangevuld met eigen tips en gedichten, bieden ze hiermee zichzelf en andere jonderen handvatten om rouwen na zelfdoding beter bespreekbaar te maken.
Blue (13) heeft het moeilijk sinds haar tweelingzus is overleden. Ze beschrijft haar leven aan de hand van dagboekfragmenten en transcripties van filmpjes die ze maakt. Dan ontmoet ze Joss. Vanaf ca. 12 jaar.