In 1907 neemt Josef Siedler tijdens bij tocht door Zwitserse grotten een mooie, hem onbekende steen mee die zacht lijkt te zoemen. Hij stopt hem in een doosje, maar de steen blijft niet lang in zijn bezit. Elke volgende vinder stopt een briefje in het doosje. De laatste, de schrijver, reconstrueert de grillige weg die het doosje heeft afgelegd. - Het idee van een voorwerp dat door vele handen gaat, is niet nieuw, maar levert hier mooie episodes op, vooral doordat de schrijver de leeftijd van de aarde voorstelt als één kalenderjaar.
