Spoor naar jezelf is een methode voor psycho-educatie gericht op normaal begaafde tot hoogbegaafde jongeren en jongvolwassenen (tussen 16 en 21 jaar) met een autismespectrumstoornis. De methodiek is specifiek ontwikkeld voor jongeren die hun diagnose ontkennen of er niet over willen praten. Spoor naar jezelf wil op een laagdrempelige, niet-bedreigende manier gesprekken op gang brengen waarin de kwaliteiten en de beperkingen van de jongeren ter sprake komen. De gespreksmethodieken werden gebundeld op vier metrolijnen: ik en de ander, houd grip op je leven, spoor naar je toekomst, talentenjacht. Inhoudelijk verwijzen deze metrolijnen naar de verschillende ontwikkelingstaken van de adolescent, nl. vriendschapsrelatie en partnerkeuze; ontwikkelen van zelfstandigheid; identiteitsontwikkeling, zelfbeeld en zelfvertrouwen. Op elke metrolijn bevinden zich verschillende haltes. Elke halte bestaat uit gespreksmethodieken over een bepaald thema. De jongere beslist zelf welk spoor hij/zij volgt en welke haltes hij/zij aandoet. Wel kan de GON-begeleider, volgens de aanwijzingen op de begeleidersfiche, de keuze van de jongere aansturen. Na elk bezoek aan een halte wordt de verkregen informatie in een mindmap bij elkaar geschreven door de GON-begeleider samen met de jongere.
