Op de markt koopt Jeroen een fluitje van een rare koopman. De jongen merkt al snel dat het geen gewoon fluitje is. Als hij erop blaast, gebeuren er vreemde dingen. In het begin vindt Jeroen dat heel leuk. Hij wordt immers de stervoetballer en de kampioen van de school. Helaas blijft dat niet zo.
In de gelagkamer van hotel Majestic in het Limburgse Opoeteren zaten er maar 2 mensen, allebei vooraan in de dertig en sportief gekleed. Hun tafeltje lag vol met paperassen en landkaarten. De hotelhouder wist dat het twee inspecteurs van de federale politie waren. Maar wat ze daar al zo vroeg kwamen doen, daar had hij het raden naar...
Mama heeft een boel plezierige dingen te vertellen. Papa is stil, maar zijn ogen schitteren als mama zo doet. Ze inspireert hem, zegt hij. En mama zegt dat hij haar inspireert om haar goede werk voor de Aboriginals te doen: hen helpen te overleven in de wereld en hun wijsheid aan ons door te geven. De Aboriginals hebben een wijze cultuur. Maar toen de blanken naar Australië kwamen, hebben ze ziektes meegebracht waartegen de Aboriginals niets kunnen doen. 'Dus is het nu de taak van de blanken hen te helpen om die ziektes te overwinnen', zegt mama.
Sinds de scheiding van haar ouders wordt een meisje door haar vader misbruikt; in haar puberteit lijdt ze erg onder de emotionele en sociale gevolgen daarvan.
Meester Jacques schrijft elke nacht verhalen en leest die overdag aan zijn klas voor. Ze zijn behoorlijk griezelig, en of het alleen maar verzinsels van hem zijn?
Ik sta op de plek waar alles zich afgespeeld heeft. Het water staat hoog en verbergt zacht ruisend de verraderlijke rotsen onder zijn oppervlak. Ik vraag me af hoe het zover is kunnen komen?
