Dagen nadat een vleesetend virus zijn vrienden verslonden heeft, wil Paul (de laatste overlevende uit het eerste deel) zijn omgeving waarschuwen. Maar dan is het al te laat: een plaatselijke fabriek waar flessen gevuld worden heeft geïnfecteerd bronwater gebruikt. Op deze manier weet het virus op een middelbare school uit te breken en dan ook nog tijdens het jaarlijkse schoolbal Tientallen jongens en meisjes bereiden zich voor op een feest, niet beseffende dat het virus er een bloedbad van zal maken.
Met dit nummer wil nY geloven, hopen, en de mogelijkheid liefhebben dat er toch nog een denken is dat alle mensen aangaat (en misschien niet alleen de mensen). Een denken over wat solidariteit nog kan zijn, wat de problemen zijn waar iedereen mee te maken heeft, over hoe ons te verbinden met ieder met wie we ogenschijnlijk niets gemeen hebben. nY legde deze vraag voor aan een scala van auteurs. Het resultaat zijn korte en lange stukken, gedichten, proza en essays in meerdere talen.
