In de lente van 1937 knipte Boon de berichten over de gruwelijke moord te Antwerpen op de 8-jarige Cecilia Otte uit de krant. Eind 1953 monteerde hij soms nauwelijks herschreven passages uit deze berichten, aangevuld met ontregelende commentaartjes en bittere aforismen, tot het lange gedicht "De kleine Eva uit de Kromme Bijlstraat".
In dit nummer poneert nY een ander maatschappijmodel. Onder de groeiende druk van de existentiële crisis die klimaatverandering zal teweegbrengen wordt er gegrepen naar een alternatieve economie die niet langer is geschraagd op het idee van groei en accumulatie maar op een steady-state economy – een economie die stationair en in evenwicht is. De speculatieve vraag die centraal wordt gesteld is : welke esthetische vormen kunnen we ons verbeelden voor een maatschappij zonder groei? Met bijdragen in diverse genres (o.a. essays, gedichten en partituren).
