Yogyakarta, Indonesië, 2009. In een wervingscentrum volgen vrouwen een opleiding tot dienstmeisje. Ze leren hoe ze een magnetron moeten gebruiken, hoe ze beleefd moeten zijn, de taal van hun toekomstige werkgever en uithoudingsvermogen op het werk. Tienduizenden van hen vertrekken elke maand naar Azië of het Midden-Oosten in de hoop een beter salaris mee naar huis te kunnen nemen. Maar hoop verandert soms in een nachtmerrie: overwerkt en mishandeld worden ze gereduceerd tot een staat van slavernij.
December 2012: als reactie op het SOS van zijn collega Mitra Kadivar probeert de psychoanalyticus Jacques-Alain Miller haar te bevrijden uit een psychiatrisch ziekenhuis in Teheran door e-mails uit te wisselen. Gebaseerd op deze treffende briefwisseling, geeft de film een verslag van Mitra's strijd om gehoord te worden en biedt een lyrische interpretatie. Dit creatieve werk wordt gevoed door het werk van patiënten in een psychiatrisch centrum in Frankrijk, waardoor Mitra de tragische heldin wordt van een documentaire film-opera.
