Leonora Carrington (1917-2011) was een eigenzinnige Britse kunstenares. Als jonge vrouw trok ze in Parijs op met Dali, Duchamp en Picasso. Ook had ze turbulente liefdesverhoudingen met Paul Eluard en Max Ernst. Toen Ernst in de Tweede Wereldoorlog naar een concentratiekamp werd gestuurd, verloor ze haar verstand en belandde in een inrichting. Ze ontsnapte en vluchtte naar New York. Daar brak ze door met haar eigen schilderijen, dankzij de hulp van kunstverzamelaar Peggy Guggenheim. Uiteindelijk vestigde ze zich in Mexico, waar ze haar hele leven bleef schrijven, schilderen en beeldhouwen. Haar schilderijen hangen wereldwijd in musea.