Wanneer koning Oedipus ontdekte dat hij onbewust zijn vader Laïus vermoord had en getrouwd was met zijn moeder Iocaste, stak hij zijn ogen uit en verliet hij de stad als banneling. Hij had twee dochters (Antigone en Ismene) en twee zonen (Polynices en Etiocles). Beide broers twistten om de opvolging en Polynices riep de hulp in van zeven buitenlandse vorsten. Deze werden verslagen maar de twee broers doodden elkaar. Creon, de broer van Iocaste, werd dan de nieuwe koning. Dan begint de inhoud van Sophocles' Antigone. Creon laat Etiocles alle eer bewijzen, maar verbiedt tevens Polynices te begraven omdat die tegen zijn vaderstad opgerukt is. Antigone legt zich niet neer bij dat bevel. Door een (symbolische) begrafenis wil ze haar broer de rust schenken waarop iedere dode recht heeft. Deze overtreding zal haar het leven kosten; ze sleurt Creons zoon en echtgenote mee in de dood. Ondanks Creons verbod wil Antigone het lijk van haar broer Polynices begraven. Haar zuster Ismene vindt dat een roekeloos plan. Terwijl Creon zijn decreet toelicht komt een wachter melden dat Polynices symbolisch begraven werd. Creon denkt dat hij omgekocht werd. De wachter heeft Antigone gevat toen ze het begrafenisritueel voltrok, en hij brengt haar bij Creon. Antigone zegt dat ze meer waarde hecht aan goddelijke wetten dan aan menselijke decreten en dat Creon haar maar vlug moet ombrengen. Ismene wil met haar zuster de dood ingaan, maar Antigone weigert de verantwoordelijkheid met haar te delen. Creon vraagt dat zijn zoon Haemon, die verloofd was met Antigone, hem trouw zou blijven. Volgens Haemon is het beter Antigone te sparen: de stad sympathiseert met haar en de straf is onrechtvaardig. Toch zal Creon haar laten opsluiten in een grot. Antigone zingt een klaaglied over haar lot, nu men haar levend naar haar graf gaat brengen. De ziener Tiresias raadt Creon aan zijn houding tegenover Antigone en Polynices te herzien, maar wordt verdacht van omkoperij. Wanneer Tiresias hem echter rampen in eigen huis voorspelt, geeft Creon met tegenzin toe. Een bode meldt Eurydice hoe haar man Creon te laat kwam om Antigone te redden. Creon zag hoe zijn woeste zoon zelfmoord pleegde bij zijn dode verloofde. In een klaaglied drukt Creon zijn leed uit, en meldt een bode hem de zelfmoord van Eurydice. (cop. Ector)
