Zoon & vader
Emil Hakl
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Voetnoot, cop. 2015 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 12522 |
Eric Min
em/ov/04 n
Van de Tsjech Emil Hakl (pseudoniem van Jan Benes, °1958) verschenen kort na elkaar drie Nederlandse vertalingen. In 2009 publiceerde Voetnoot Zoon & vader, vorig jaar kwam de opvolger Kerkhof aan zee en nu is er Een ware gebeurtenis, waarin het verhaal van de Rote Armee Fraktion een sleutelrol speelt. Edgar de Bruin, die afgelopen week de Vertaalprijs van het Nederlands Letterenfonds kreeg, tekent voor de Nederlandse versie.
Hakl is een product van de Praagse underground van eind vorige eeuw: een gekke boel met theater, fotografie, performance, poëzie en punkmuziek in de nadagen van het uitgewoonde communistische regime.
Zoon & vader kabbelt voort op het ritme van stopwoorden en nietszeggende frases die de ik-figuur met zijn vader uitwisselt tijdens een wandeling door Praag, langs cafés en eethuisjes. Ook in Kerkhof aan zee huldigt de auteur een soort van autobiografisch schrijven. Nu is de zoon een auteur en would-be-mediafiguur, die telefoongesprekken met zijn overleden vader herbeluistert en op pad gaat om diens as uit te strooien.
Hakls nieuwste roman Een ware gebeurtenis werd in 2014 bekroond met de Tsjechische literatuurprijs Magnesia Litera, een onderscheiding die de auteur in 2002 al had gekregen voor het inmiddels verfilmde en in zeven talen beschikbare Zoon & vader.
Met elk van zijn romans laboreert Hakl aan de deconstructie van het klassieke verhaal. In Een ware gebeurtenis zet hij daarvoor naast flarden van toevallig opgevangen conversaties ook e-mailberichten en boekcitaten in, wat het perspectief voortdurend van het ene naar het andere personage doet verspringen.
Makkelijk kun je Hakls caleidoscopische, dolende schriftuur dus niet noemen, maar ook Een ware gebeurtenis boeit tot de laatste pagina. Tussen en achter de gedachtestromen van een schrijver van middelbare leeftijd en zijn jonge vriendin schemert een donker en droef universum dat aan Houellebecq herinnert, vol videogames, websites en andere dagelijkse compromissen.
Wraak
Dat levert een roman op die je in een onbewaakt ogenblik allicht postmodern kunt noemen. Hakls achterdoek is de geschiedenis, een grote wereld waarin hij zowel creditcards, uitgerukte organen als synthetisch voedsel aantreft, 'groepjes globale jongeren' en vluchtelingen die met gestolen koffers op roltrappen sjouwen. En wanneer aan het einde van het verhaal blijkt dat de op de Baader-Meinhof-groep geïnspireerde moordaanslag net als de rest verzonnen zou kunnen zijn door een man die Jan heet en zijn leven grotendeels voor zijn computerscherm doorbrengt, kijk je daar niet van op.
Al zouden de machthebbers van vandaag wel mogen leren bang te zijn voor de wraak van hun slachtoffers, zo mijmert de ik-figuur: elke generatie verdient ten minste één Baader. Zover zal het niet komen, want 'gewone mensen hebben geen kans. Ze talen er ook niet naar. Ze zijn eraan gewend geraakt de zaak op zijn beloop te laten.'
ERIC MIN ■
Drs. K. Mercks
De Tsjechische auteur Emil Hakl (1958) schreef een inktzwart verhaal over postcommunistisch Tsjechië, waarin men de idealen en zekerheden van vroeger kwijt is. Het leven wordt beheerst door de nieuwe Westerse waarden: games, sociale media, chatten, e.d. In de maatschappij heeft de graaicultuur het voor het zeggen en de boosdoeners van weleer bekleden nog steeds hoge posten. De troosteloosheid wordt opgeleukt door, soms bizar, modern taalgebruik, waarbij de vertaler flink los is gegaan. Eerder verschenen van deze auteur: ‘Zoon & vader’* en 'Kerkhof aan zee'**.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.