De diva en de demon : roman noir
Guy Prieels
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Houtekiet, 2014 |
VOLWASSENEN : ROMANS : PRIE |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Houtekiet, 2014 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 10621 |
31/08/2014
Als kunsthandelaar moet Guy Prieels een aardige cent verdiend hebben aan het werk van Roger Raveel. Dat is uiteraard zijn volle recht. Het is echter de vraag of hij als auteur (met De meester, de muze en de eeuwigheid is hij inmiddels ook aan zijn zesde roman) zijn ervaringen, al dan niet zelf beleefd, met Raveel en diens entourage zo nodig te boek moest stellen. Het is bekend en er is in het kunstwereldje voldoende over gesproken: na de dood van zijn vrouw Zulma viel de alom geroemde schilder voor de avances van een veertig jaar jongere vrouw. Over de laatste maanden van Zulma, over de visie van Raveel over zijn eigen werk, dat hij steeds als grensverleggend en vernieuwend is blijven beschouwen, en over het gehakketak rond de erfenis na de dood van Raveel heeft Prieels een sleutelroman geschreven. Veel sleutels heeft de lezer echter niet nodig: Raveel wordt als personage Corneel Barbeel, Zulma wordt Semla, de nieuwe liefde van de ‘meester’ heet Marleen de Muer en wordt hier ten tonele gevoerd onder de weinig verhullende naam Louise Baksteen, naast andere bekenden als Hugo Claus (Rigo Claes) en Roland Jooris (alias Ronald Roose… Prieels trekt in de figuur van het romanpersonage Victor Vroom zowat alle aandacht naar zich toe in het al bij al onverkwikkelijke verhaal rond Raveel, diens tweede huwelijk en de erop volgende jacht op zijn erfenis. Louise Baksteen wordt getekend als een op geld beluste wolvin, die haar Corneel op een doortrapte manier in de luren heeft gelegd. De meester zelve blijkt niet of nauwelijks te kunnen omgaan met het vrouwelijk schoon dat op hem afkomt. Guy Prieels mag dan wel beweren dat ‘deze roman een product is van de verbeelding’ en dat ‘geen van de personages is bedoeld als portreet van enige persoon of combinatie van personen, levend of dood’, als lezer kan je daar niet in geloven. En mocht het dan toch ergens waar zijn dat de roman een product is van de fictie, dan heeft hij niet veel om het lijf. De talloze herhalingen en de vooringenomen manier waarop de personages worden geportretteerd, ontnemen het geheel iedere vorm van geloofwaardigheid en overtuigingskracht. [Jooris Van Hulle]
Drs. Cees van der Pluijm
De Vlaamse auteur (1938) heeft als galeriehouder de kunstwereld goed leren kennen. In deze zesde roman beschrijft hij in het personage Corneel Barbeel de laatste jaren van de beroemde Vlaamse kunstenaar Roger Raveel (1921-2013). De sleutelroman schetst hoe de weduwnaar Barbeel door een jonge vrouw wordt ingepalmd, en voor en na zijn dood financieel wordt uitgebuit. Naast Raveel komen schrijvers als Hugo Claus en Jeroen Brouwers voor en tal van Vlaamse prominenten die in Nederland minder bekend zijn. De auteur beschrijft geestig en vilein de zwakte, onnozelheid en slechtheid van de mens, met humor en rake typeringen. Of en in welke mate de sleutelroman waar is, doet er literair niet echt toe. Dat de roman herkenbaar is (ook voor Nederlanders), onderhoudend en speels, is het belangrijkste. Geen literair vernieuwend hoogstandje, maar een satirische zedenschets in mooi Zuid-Nederlands. Normale druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.