De kleur van honing : een verhaal van overleven
Isabelle Girard
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Manteau, 2014 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 11350 |
31/08/2014
Een retourtje naar het katholieke internaatsleven van de jaren zestig in Vlaanderen. Zo voelt het lezen van Riet Vanloos nieuwe docuroman Afteljaren. Op haar twaalfde wordt het hoofdpersonage naar een uiterst strenge kostschool gebracht. De voertaal is er Frans, de nonnen zijn hardvochtig en zowel de rector als de badnon zitten graag aan jonge meisjes.
Afteljaren gaat natuurlijk ook over het proces van volwassen worden, met de eerste verliefdheid (op de bakkersjongen van de kostschool), dan een tijdelijke lesbische kalverliefde gefixeerd op de non die talenonderwijs geeft en uiteindelijk de Grote Liefde voor een missionaris, die kort daarna naar Amerika vertrekt om een pilotenbrevet te halen. Ook de ontsluiering van de grote levensmysteries komen aan bod: de nieuwsgierigheid naar, maar totale onwetendheid over de bloemetjes en de bijtjes en later ook de eerste maandstonden en het eerste behaatje.
Het boek is onderverdeeld in zes grote hoofdstukken, vernoemd naar de jaren van de middelbare school, vandaar ook de titel Afteljaren.
De scènes die zich in het gezin zelf afspelen, zijn helaas een heel stuk boeiender dan die in het internaat. De spanning met de wispelturige en van nostalgie naar haar eigen internaatstijd wegkwijnde moeder is interessant en ook de vaak weinig liefdevolle interactie tussen de zes zussen onderling weet te boeien. In tegenstelling tot de vriendinnen en de zusters van het klooster worden de zussen niet bij naam genoemd. De roman komt nog het meest tot leven in de verhouding tussen de hoofdpersoon en haar vader. Soms is hij de straffende executeur van moeders onvrede, de strenge overhoorder van lessen en ongeliefde chauffeur naar het internaat, maar tussen de regels door verschijnt er een levendige affectie voor de vaderfiguur. De korte passages die zich tijdens de zomervakantie aan de kust afspelen zijn een verademing, de frisse zeelicht waait als het ware ook door de pagina’s van het boek en verdrijft het stof dat zich in het klooster had opgehoopt. Daar is de vader gelukkig en de zussen met hem.
Als coming of age-verhaal is Afteljaren best geslaagd, al is het hoofdpersonage hopeloos naïef, zelfs in vergelijking met de andere geïsoleerde internaatsleerlingen. Uit het boek spreekt geen nostalgie en vreemd genoeg ook geen totale verwerping van het strikte internaatsleven. Het is een gedetailleerde, autobiografische analyse van een meisje dat opgroeit in de jaren zestig in een katholiek nest, maar dan zonder de verlangde nestwarmte. [Jeroen Vermeulen]
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.