Schakel
Hugh Howey
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Q, © 2013 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 9714 |
John Vervoort
ua/an/10 j
Op het achterplat vanSilo staat een citaat uitThe Guardian, toch niet de minste krant. Daarin wordt het boek vergeleken metVijftig tinten. Die vergelijking slaat nergens op.Silo heeft niks te maken met de matig geschreven erotische trilogie, behalve dat Howey net als E.L. James het eerste deel van zijn verhaal ook op het internet publiceerde. Het boek werd opgepikt door sf-fans. Pas daarna sprongen de uitgevers erop en nu is het goed op weg om een terechte hype te worden.
Silo was oorspronkelijk een novelle van goed dertig pagina's, maar Howey, aangestoken door het succes van het eerste deel, schreef ondertussen verder. Op dit moment heeft hij negen delen gepubliceerd. Het boek dat nu in het Nederlands verschijnt, bestaat uit de eerste vijf delen.
Ramp
InSilo leeft een grote groep mensen in een gigantische silo onder de grond. Hij bestaat uit wel 140 verdiepingen. Het duurt vele dagen om van de bovenste verdieping naar de onderste lagen te lopen. Dat kan alleen via een gigantische trap. Er zijn speciaal mensen in dienst die niks anders doen dan goederen van de ene naar de andere verdieping dragen en tegen een rotvaart de trappen op- en afsnellen. Elke verdieping heeft zijn eigen functie. Er zijn woonvertrekken, boerderijen, scholen, tuinen. Op de onderste verdiepingen bevinden zich de machines die de silo van verse lucht moeten voorzien.
Al vanaf de eerste bladzijden is het duidelijk dat de lucht buiten de silo zo giftig is dat zelfs mensen die in beschermende pakken naar buiten gaan, binnen enkele minuten stikken en wegteren. Wat de ramp veroorzaakt heeft, blijft lang onduidelijk. Niemand in de silo herinnert zich nog hoe het was om buiten te leven. Er zijn zelfs geen documenten beschikbaar die vertellen over de tijd dat er buiten nog geleefd kon worden. Sterker, wanneer iemand te kennen geeft dat hij toch nieuwsgierig is naar wat er is gebeurd en hoe de wereld er buiten de silo uitziet, dan wordt hij gestraft. Zelfs denken aan een leven buiten de silo is een misdaad. In het ergste geval wordt hij naar buiten gestuurd om de lenzen van de camera's schoon te maken, wat een zekere dood betekent. Met de camera's worden beelden van een lugubere buitenwereld op grote schermen in de silo geprojecteerd. Het landschap is woest en leeg. Het enige wat beweegt zijn wolken die 'vol en zwart' boven de heuvels hangen.
Sheriff
Het verhaal draait rond een eigenzinnige jonge vrouw die zo goed als haar hele leven in de onderste silo's heeft doorgebracht als onderhoudsmechanicus. Wanneer de sheriff van de silo naar buiten wordt gestuurd (zie de intrigerende openingszin), wordt zij gekozen als zijn opvolger. Zij wil weten waarom haar voorganger, en drie jaar voordien ook diens vrouw, naar buiten werden gestuurd. Ze ontdekt dat de beelden die op de grote schermen in de silo worden geprojecteerd niet de beelden kunnen zijn die de camera's filmen. Dat is slechts het eerste van vele geheimen die zij ontrafelt.
Silo is een rijk boek dat op een intelligente manier is opgebouwd. De grote kracht ervan is dat Howey vertrekt van de premisse dat de wereld die hij beschrijft ook voor de lezer begrijpelijk is. Dus moet er niet meteen uitgelegd worden waarom sommige koppels wel kinderen mogen krijgen en andere niet, of hoe de diverse verdiepingen van de silo zijn gestructureerd. Mondjesmaat geeft hij de informatie vrij over hoe de mensen hun maatschappij hebben ingericht. Dat werkt hoegenaamd niet frustrerend. Hoe meer je in het verhaal vordert, hoe verbaasder je bent over de unieke verbeelding van Howey. Hij heeft een volstrekt geloofwaardige wereld geschapen die niet zo ver van onze eigen wereld staat maar intrigerend genoeg is om het boek met stijgende verwondering te blijven lezen.
Silo is een ontdekking. Het boek wordt gemakshalve gelabeld als een sciencefictionverhaal en een thriller, maar het is vooral een sterke roman die een postapocalyptische wereld oproept die tegelijk vreemd en herkenbaar is. De plot is klassiek en enigszins voorspelbaar maar zo goed uitgewerkt dat je blijft doorlezen. Howey schrijft toegankelijk, sober en uiterst doeltreffend.
De filmrechten van het boek zijn ondertussen verkocht en gefluisterd wordt dat Ridley Scott het zal verfilmen. Als het meezit kan hier een prachtige reeks verhalen uit groeien die zowel sf- als thrillerfans kunnen boeien. Zij die enigszins sceptisch tegenover deze genres staan, daag ik uit om Howeys boek toch een kans te geven. Wedden dat je blijft doorlezen en verbluft achterblijft?
HUGH HOWEY
Silo.
Vertaald door Esther Ottens, Q, 413 blz., 19,95 ? (e-boek 1,50 ? per deel). Oorspronkelijke titel: 'Wool'.
De auteur: voormalig dakbedekker, boekverkoper en scheepsbouwer schrijft wat wel eens zou kunnen uitgroeien tot een hype. En dat zou volkomen terecht zijn.
Het boek: de wereld is zo vergiftigd dat het leven op de aarde onmogelijk is. Dus verblijven de mensen in een gigantische onderaardse silo. Een jonge sheriff gaat op zoek naar de geheimen van de wereld waarin zij leeft.
ONS OORDEEL: sciencefiction? Check. Dystopie? Check. Thriller? Check. MaarSilo portretteert vooral een wereld die intrigerend, vreemd maar tegelijk ook volstrekt geloofwaardig is.
¨¨¨¨è
John Vervoort ■
John Vervoort
ua/an/10 j
Op het achterplat vanSilo staat een citaat uitThe Guardian, toch niet de minste krant. Daarin wordt het boek vergeleken metVijftig tinten. Die vergelijking slaat nergens op.Silo heeft niks te maken met de matig geschreven erotische trilogie, behalve dat Howey net als E.L. James het eerste deel van zijn verhaal ook op het internet publiceerde. Het boek werd opgepikt door sf-fans. Pas daarna sprongen de uitgevers erop en nu is het goed op weg om een terechte hype te worden.
Silo was oorspronkelijk een novelle van goed dertig pagina's, maar Howey, aangestoken door het succes van het eerste deel, schreef ondertussen verder. Op dit moment heeft hij negen delen gepubliceerd. Het boek dat nu in het Nederlands verschijnt, bestaat uit de eerste vijf delen.
Ramp
InSilo leeft een grote groep mensen in een gigantische silo onder de grond. Hij bestaat uit wel 140 verdiepingen. Het duurt vele dagen om van de bovenste verdieping naar de onderste lagen te lopen. Dat kan alleen via een gigantische trap. Er zijn speciaal mensen in dienst die niks anders doen dan goederen van de ene naar de andere verdieping dragen en tegen een rotvaart de trappen op- en afsnellen. Elke verdieping heeft zijn eigen functie. Er zijn woonvertrekken, boerderijen, scholen, tuinen. Op de onderste verdiepingen bevinden zich de machines die de silo van verse lucht moeten voorzien.
Al vanaf de eerste bladzijden is het duidelijk dat de lucht buiten de silo zo giftig is dat zelfs mensen die in beschermende pakken naar buiten gaan, binnen enkele minuten stikken en wegteren. Wat de ramp veroorzaakt heeft, blijft lang onduidelijk. Niemand in de silo herinnert zich nog hoe het was om buiten te leven. Er zijn zelfs geen documenten beschikbaar die vertellen over de tijd dat er buiten nog geleefd kon worden. Sterker, wanneer iemand te kennen geeft dat hij toch nieuwsgierig is naar wat er is gebeurd en hoe de wereld er buiten de silo uitziet, dan wordt hij gestraft. Zelfs denken aan een leven buiten de silo is een misdaad. In het ergste geval wordt hij naar buiten gestuurd om de lenzen van de camera's schoon te maken, wat een zekere dood betekent. Met de camera's worden beelden van een lugubere buitenwereld op grote schermen in de silo geprojecteerd. Het landschap is woest en leeg. Het enige wat beweegt zijn wolken die 'vol en zwart' boven de heuvels hangen.
Sheriff
Het verhaal draait rond een eigenzinnige jonge vrouw die zo goed als haar hele leven in de onderste silo's heeft doorgebracht als onderhoudsmechanicus. Wanneer de sheriff van de silo naar buiten wordt gestuurd (zie de intrigerende openingszin), wordt zij gekozen als zijn opvolger. Zij wil weten waarom haar voorganger, en drie jaar voordien ook diens vrouw, naar buiten werden gestuurd. Ze ontdekt dat de beelden die op de grote schermen in de silo worden geprojecteerd niet de beelden kunnen zijn die de camera's filmen. Dat is slechts het eerste van vele geheimen die zij ontrafelt.
Silo is een rijk boek dat op een intelligente manier is opgebouwd. De grote kracht ervan is dat Howey vertrekt van de premisse dat de wereld die hij beschrijft ook voor de lezer begrijpelijk is. Dus moet er niet meteen uitgelegd worden waarom sommige koppels wel kinderen mogen krijgen en andere niet, of hoe de diverse verdiepingen van de silo zijn gestructureerd. Mondjesmaat geeft hij de informatie vrij over hoe de mensen hun maatschappij hebben ingericht. Dat werkt hoegenaamd niet frustrerend. Hoe meer je in het verhaal vordert, hoe verbaasder je bent over de unieke verbeelding van Howey. Hij heeft een volstrekt geloofwaardige wereld geschapen die niet zo ver van onze eigen wereld staat maar intrigerend genoeg is om het boek met stijgende verwondering te blijven lezen.
Silo is een ontdekking. Het boek wordt gemakshalve gelabeld als een sciencefictionverhaal en een thriller, maar het is vooral een sterke roman die een postapocalyptische wereld oproept die tegelijk vreemd en herkenbaar is. De plot is klassiek en enigszins voorspelbaar maar zo goed uitgewerkt dat je blijft doorlezen. Howey schrijft toegankelijk, sober en uiterst doeltreffend.
De filmrechten van het boek zijn ondertussen verkocht en gefluisterd wordt dat Ridley Scott het zal verfilmen. Als het meezit kan hier een prachtige reeks verhalen uit groeien die zowel sf- als thrillerfans kunnen boeien. Zij die enigszins sceptisch tegenover deze genres staan, daag ik uit om Howeys boek toch een kans te geven. Wedden dat je blijft doorlezen en verbluft achterblijft?
HUGH HOWEY
Silo.
Vertaald door Esther Ottens, Q, 413 blz., 19,95 ? (e-boek 1,50 ? per deel). Oorspronkelijke titel: 'Wool'.
De auteur: voormalig dakbedekker, boekverkoper en scheepsbouwer schrijft wat wel eens zou kunnen uitgroeien tot een hype. En dat zou volkomen terecht zijn.
Het boek: de wereld is zo vergiftigd dat het leven op de aarde onmogelijk is. Dus verblijven de mensen in een gigantische onderaardse silo. Een jonge sheriff gaat op zoek naar de geheimen van de wereld waarin zij leeft.
ONS OORDEEL: sciencefiction? Check. Dystopie? Check. Thriller? Check. MaarSilo portretteert vooral een wereld die intrigerend, vreemd maar tegelijk ook volstrekt geloofwaardig is.
¨¨¨¨è
John Vervoort ■
T. ten Berge
Post-apocalyptische roman over een groep mensen die na de bom leeft in een ondergrondse silo. Het leven in de silo lijkt eenvoudig, maar zo simpel als het lijkt, blijkt het al snel niet te zijn. Interessante setting, al vraagt men zich af waarom niemand ooit een lift heeft gebouwd. De silo telt 144 verdiepingen en men doet alles met de trap. Goed uitgewerkte personages in een meeslepend verhaal. Alleen tegen het eind wordt het wat langdradig, met ellenlange beschrijvingen van weer een levensbedreigende situatie. Het had iets strakker geredigeerd mogen worden. Ook het einde stelt een ietsje teleur. Een complexe situatie zoals die ons zojuist onthuld is verdient beter dan een simpel "vanaf nu wordt alles anders". Maar dat zijn kleinigheden in een sterk en spannend verhaal. Vooral de diepte van de personages en hun overtuigende interacties maken indruk. Ook wordt tussen de regels door dat van die liften verklaard. Matige vertaling. Waarom wordt het woord 'major' soms wel maar meestal niet vertaald? Kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.