Zeep. 1
Maarten Vande Wiele
Maarten Vande Wiele (Auteur), Guy De Maupassant (Naar het werk van)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Oogachtend, 2013 |
VERDIEPING 2 : DUIVELSHOEK : STRIPS : BEELDROMAN : MONS |
30/09/2013
Getalenteerd tekenaar Maarten Vande Wiele heeft zich sinds zijn vroege werk niet meer aan scenarioâs gewaagd, maar voor Monsieur Bermutier staat hij wel zelf in voor de bewerking van enkele verhalen van Guy de Maupassant. Dat is een gelukkige keuze, want net als in Vande Wieles oeuvre is ook in dat van de illustere, negentiende-eeuwse Franse auteur een ruime plaats voor mooie vrouwen en een â verraderlijke â sensualiteit.
Titelpersonage Bermutier is de onderzoeksrechter die als verteller fungeert in het oorspronkelijke verhaal âDe handâ. Vande Wiele heeft ook de andere plots van zijn selectie rond hem gedrapeerd in een soort raamvertelling. Bovengenoemd kort verhaal komt als tweede in deze strip en is een van de bekendste van De Maupassant en van het griezelgenre in het algemeen.
Een mysterieuze nieuwe bewoonster op Corsica blijkt bij een bezoekje van Bermutier een echte mensenhand en -voorarm aan de muur vastgeketend te hebben. De dame vertelt dat het lichaamsdeel afkomstig is van haar grootste vijand en suggereert dat er nog leven in zit. Zo is dan ook snel een verdachte gevonden als de vrouw gewurgd wordt teruggevonden. De verdwenen hand wordt later opgemerkt op het graf van zijn slachtoffer.
In Vande Wieles versie is Bermutier erg aanwezig, anders dan in het origineel. De plot wordt haast zijdelings verteld terwijl dieper op zijn denkproces en reactie wordt ingegaan. Dit gaat ook gedeeltelijk op voor âDe moederâ, over een vrouw die de babyâs in haar buik misvormt; eerst om slank te blijven, later opzettelijk wanneer blijkt dat ze ze kan verkopen aan freakshows.
âEen nachtmerrieâ geeft de stream of consciousness van Bermutier weer, die zich opeens in het volledige duister bevindt en zowat hallucineert. Anders dan in de grondversie, die een anonieme hoofdpersoon heeft, verbindt Vande Wiele deze â ook letterlijk â zwarte droom met de dood, en laat hij Bermutier sterven.
Op deze manier kan hij hem in het laatste verhaal, âEen dagboekâ, postuum van een heel andere kant laten zien. Zo bekomt de stripauteur toch een beetje het verassingseffect dat vaak in het werk van zijn inspiratiebron te vinden is, maar ondertussen misschien niet meer zo effectief is. Het openingsverhaal, âSpokenâ, bijvoorbeeld, over een vrouw die een detective in de arm neemt omdat haar vader haar onterft ten voordele van de kerk en wel omdat de geest van zijn gestorven vrouw hem dat opdraagt, is voor een moderne lezer vrij voorspelbaar.
Net als bij De Maupassant (behalve dan in âEen nachtmerrieâ) contrasteert de onderhuidse, inhoudelijke horror van deze verhalen en van het leven zelf met de haast oogstrelende esthetiek en lieflijkheid van de vorm. De periodisering lijkt ook aangepast en in plaats van eind negentiende-eeuws doet de mise-en-scène en de kleding van de ravissante vrouwen (die ook meer dan eens oorspronkelijk mannelijke personages vervangen) de Jazz Age vermoeden.
Het is wel aan Vande Wiele besteed om er ook een visueel aantrekkelijke bundel van te maken. Stilistisch is hij overgeschakeld op veel aquarelwerk en de kleuren lopen losjes in of soms uit de contourlijnen. Het lijkt nu toevallig in de richting van populaire wonderboy Brecht Evens te gaan, maar we vergeten niet dat Vande Wiele grafisch zeker zo sterk is.
Monsieur Bermutier is een geslaagde bewerking, die gedurfde en persoonlijke ingrepen koppelt aan de geest en stijl van het origineel. [Wilfried Poelmans]
Herman Ahaus
Dit stripalbum bundelt vijf literaire korte verhalen van Guy de Maupassant, die door het Belgische talent Maarten Vande Wiele grafisch bewerkt zijn. Die heeft gekozen voor zeer uiteenlopende op zichzelf staande verhalen, die hij - met enige vrijheid - heeft verbonden tot een samenhangend boek door een onderzoeksrechter uit een verhaal, monsieur Bermutier, ook in de andere verhalen een rol te geven. De man jaagt op oplichters, moordenaars en spoken, en is afwisselend verteller, figurant, held en slechterik. Vande Wiele slaat in dit album resoluut een andere richting in dan in zijn voorgaande strips. De strakke lijnen en zwarte vlakken hebben plaats gemaakt voor speelse aquarellen, fijn lijnwerk en bovenal kleur. Verder zijn er nu nog maar maximaal vier plaatjes per bladzij, met zelfs veel paginagrote tekeningen. De teksten zijn bondig, waardoor het boek vlot weg leest. Wie spannende detectiveverhalen verwacht, komt bedrogen uit, daarvoor zijn de open-eind-verhaaltjes te simpel. Maar de sferische beelden van dit bijna schilderachtige plaatjesboek vergoeden veel. Een album voor de liefhebber.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.