In vrije val
Corine Hartman
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Karakter, cop. 2013 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 9727 |
Alexandra De Vos
i /ul/02 j
Naast Kuifje en chocolade moet Amélie Nothomb zowat het bekendste nationale exportproduct zijn. Van haar Elvis Pompilio-hoeden tot haar zin voor privacy, van haar liefde voor Brussel en haar zwarte humor tot haar vertellingen met een flinke lik surrealisme - Amélie loopt over van belgitude.
Ze heeft dat niet van vreemden. De Nothombs zijn al generaties vervlochten met de Belgische staat. Stamvader Jean-Baptiste Nothomb schopte het tot premier en stelde mee de Belgische grondwet op. Pierre Nothomb was politicus-dichter, Charles-Ferdinand Kamervoorzitter en Amélie's vader Patrick was diplomaat en Belgisch consul. 'Hij was een consul zoals je die droomt, zijn toewijding was ongelooflijk', aldus zijn dochter. Een jonge Patrick bewees die inzet in het pas onafhankelijk geworden Congo. Met diplomatisch geduld redde hij het leven van honderden gegijzelde Belgen tijdens de Simba-opstand van 1964.
Toen de brave man in volle coronacrisis overleed, kon zijn dochter geen afscheid nemen op een fatsoenlijke begrafenis. Ze moest een alternatieve rouw bedenken. Dus deed Amélie wat ze altijd doet als er iets verwerkt moet worden: ze zette zich aan het schrijven. Daar kwam een teder levensverhaal van, Bloedlijn. Waar Nothomb in het eveneens biografische Dorst al schreef in de naam van de zoon (Jezus), schrijft ze hier in de naam van de vader. Niet van God maar van haar eigen vader, die een schat van een man was maar toch iéts te vrolijk om een heilige te zijn.
Landmijn
'Een van de eerste dingen die ik mij herinner is mijn ongelooflijke levensvreugde', zo begint Patricks verhaal. Het is een levensvreugde die ongepast is, want rond het knaapje heerst verdriet. Zijn vader trapte acht maanden na Patricks geboorte op een landmijn, zijn moeder is vastbesloten haar leven lang te rouwen en parkeert het overbodige kind bij haar ouders. Patrick herinnert zich het geklak van zijn moeders hoge hakken als ze weggaat na haar weekendbezoek, 'een verrukkelijk geluid dat me ziek maakte van liefde'.
Toch zal Patrick naast gemis ook kindergeluk kennen: zijn vakanties mag hij doorbrengen bij zijn excentrieke grootvader-dichter Pierre op diens Ardense kasteel Pont d'Oye. Het is een sprookjesachtig decor waar de kasteelheer troont tussen een jongere echtgenote en de vele kinderen uit zijn twee huwelijken. De kinderen zijn ooms en tantes van Patrick, maar ze zijn nauwelijks ouder dan hijzelf en ze zijn wild, haveloos en ondervoed: 'een horde Hunnen', vindt Patrick.
In Pont d'Oye leert het zachtmoedige jongetje in bomen klimmen, ravotten, én overleven. Aangezien kinderen er tot hun zestiende nauwelijks te eten krijgen, leeft Patrick op droog brood en rabarbermoes. De ijzige winters op een onverwarmde zolder hardden zijn zwakke constitutie, de enige hygiëne die hij er kent is een zwempartij in het meer. Als hij weer thuiskomt in Brussel - mager, vuil en gekleed als een bedelaar - is zijn enige verlangen: terugkeren! En het mooiste souvenir is een stevige omarming van zijn grootvader: 'Op dat moment realiseerde ik me hoe graag ik een vader had gehad.'
Patricks vaderwens wordt vervuld als hij als tiener zijn aanstaande leert kennen: haar vader is de nobele figuur die hij gedroomd heeft. De snobistische reactie van grootvader Pierre - het meisje is niet goed genoeg voor de adellijke Nothombs - doet Patrick besluiten het 'achterlijke wereldje' van de Belgische elite achter zich te laten en in Congo diplomaat te worden. Als hij in een hotel in Stanleyville gegijzeld wordt samen met honderden Belgen zal hij zijn zwijgzame aard moeten overwinnen om nacht na nacht te palaveren met de marxistische rebellen: 'Ik was een hedendaagse Sheherazade: het leven van mijn landgenoten hing af van mijn welbespraaktheid.'
Patrick Nothomb overleeft het avontuur dankzij de gehardheid die hij kweekte op Pont d'Oye. En al is niet iedereen in de familie Nothomb het eens met Amélie's portret van haar overgrootvader en zijn vreemde opvoedmethodes, het Ardense gedeelte is met gemak het hoogtepunt van de roman. Is dat niet altijd zo bij Nothomb? De kindertijd is een magische bubbel, een plek vol schoonheid, wreedheid en intense emoties.
Dat vader Nothomb een held was voor zijn dochter bewijst deze roman. Bloedlijn is een warm, delicaat, humoristisch portret. Het is geschreven in een uitgepuurde stijl die bedrieglijk eenvoudig lijkt maar die vooral intelligent is. Ja, ze heeft métier, Amélie Nothomb, en met het juiste woord op de juiste plaats exporteert ze hier naast belgitude vooral veel authentieke ontroering.
Vertaald door Marijke Arijs, Xander, 176 blz., 20,99 €. Oorspr. titel: 'Premier sang'.
15/07/2013
Bloedlijn wordt aangekondigd als de eerste politiethriller in wat een serie moet worden rond de Nederlandse vrouwelijke rechercheur Jessica Haider. In dit eerste deel worden de lijnen uitgezet en de toon aangegeven, en nu al kunnen we stellen dat Corine Hartman zich profileert als een dynamisch auteur die een meer dan behoorlijke combinatie brengt van spanning, actie, genuanceerde personages en spitse dialogen. Met ‘Jessy’ zet ze een wel erg onconventionele rechercheur neer, namelijk een drugsgebruiker die houdt van een stevig potje neuken en het geweld tegenover verdachten niet schuwt. Hartman bewandelt duidelijk nieuwe paden in het voor het overige nogal vlakke Nederlandstalige thrillerlandschap. Liefhebbers van realistische politiethrillers zullen mogelijk de neus ophalen voor de nogal ongebruikelijke exploten van het hoofdpersonage, maar ook de avonturen van Sam Spade en Philip Marlowe stonden ver van het leven van een modale privédetective. Laten we dan ook maar aanvaarden dat de gebeurtenissen en handelingen in dit wervelende verhaal een eigen logica volgen die niet hoeft getoetst te worden aan de dagelijkse realiteit.
We maken kennis met Jessy op het ogenblik dat ze na een lange dienstonderbreking, naar aanleiding van de dood van haar zoon Nick die het slachtoffer werd van een psychopaat, haar functie als rechercheur weer opneemt. De psychische wonden zijn evenwel nog lang niet geheeld en vooral het feit dat de moordenaar in kwestie is kunnen ontsnappen zadelt haar op met wraakgevoelens die uitmonden in explosief gedrag telkens een verdachte haar pad kruist. Bij het onderzoek naar de vermeende zelfmoord van een zestienjarige dochter uit een kwekersgezin worden de oude wonden al snel opengereten wanneer het vermoeden rijst dat een buurman, met een voorgeschiedenis als pederast, mogelijk verantwoordelijk is voor de dood van het meisje. Tot overmaat van ramp laat ook de voortvluchtige moordenaar van haar zoon weer van zich horen. Blijkbaar zal deze niet rusten voor hij Jessy’s leven compleet geruïneerd heeft. Maar Jessy bijt, met de hulp van een Franse collega, van zich af op een hoogst ongewone wijze… Bloedlijn doet uitkijken naar het vervolg van de reeks. [Staf Schoeters]
Drs. Madelon de Swart
Rechercheur Jessica (Jessy) Haider (ca. 40 jaar) is na een half jaar verlof vanwege de moord op haar zoon Nick weer aan het werk gegaan bij de politie van Maastricht en dat valt niet mee. Haar eerste zaak is de dood van de 16-jarige dochter van een kweker in Valkenburg. Het lijkt om zelfmoord te gaan, maar Jessy denkt al gauw dat het om moord gaat en doet nader onderzoek. Omdat haar zoon ook zestien was toen hij werd vermoord, grijpt de zaak haar erg aan en ze heeft af en toe een lijntje coke nodig om op de been te blijven. Wat niemand weet, is dat ze een verborgen agenda heeft: Nicks moordenaar, de psychopaat Brezinger, is uit de gevangenis ontsnapt, wil wraak nemen op haar en gijzelt haar ex-man. De vroegere eigenaar (1964) van een reclamebureau schreef na drie misdaadromans zes (psychologische) thrillers. Deze eerste misdaadroman in een nieuwe reeks over rechercheur Jessica is heel actueel, spannend, heeft tempo in veel korte hoofdstukken, een uitstekende plot met steeds verrassende nieuwe ontwikkelingen en een heel verassend én aannemelijk slot. Normale druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.