Coco kan het!
Loes Riphagen
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
De Fontein, cop. 2013 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : KLEUTER : AVONTUUR - FANTASIE
Humor |
Uitgeleend
|
De Fontein, cop. 2013 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : Kleuter : avontuur - fantasie
Humor |
15/10/2013
Loes Riphagen brengt met Vlieg op, dikke bromvlieg! een kijk- en zoekboek waarin een gemene bromvlieg een gezellige huiskamer tot een totale chaos herschept. Op de eerste dubbele pagina krijgen we een overzicht van de woonkamer waar de vlieg binnenvliegt, met daarin geen mensen, maar wel een poppenhuis, een rondslingerende krant, een tv die aanstaat, een heleboel schilderijen en foto's aan de muur (onder meer van Marilyn Monroe) en, naar goede gewoonte van Riphagen, allerlei dieren en wezentjes. In vijf delen wordt de vlucht van de vlieg en de destructieve gevolgen daarvan van dichtbij gevolgd. Na eerst het poppenhuis en zijn bewoners (een familie minikonijnen) op zijn kop te hebben gezet, valt de bromvlieg het melkmeisje in een schilderij lastig: de vlieg zwemt in de melk, eet van het brood en houdt pas op als het meisje hem buitenjaagt met een handdoek. Daarna vliegt het beest een krantenartikel binnen ('Zoodieren gaan op zooreisje') en bijt de chauffeur van het busje zo hard in zijn arm dat de bus in een boom terechtkomt. Na opzettelijk in het oog van een man op een bromfiets te vliegen en zijn hele slaapkamer onder de vliegendrolletjes achter te laten ('10 x zoek de poep!') besluit de vlieg haar vernietigende rondgang door de tv binnen te vliegen en de maaltijd van de mensen daar te verpesten, om ten slotte op de foto van Marilyn Monroe te landen en zo haar beroemde schoonheidsvlek te vormen.
Op de laatste dubbele pagina krijgen we opnieuw de woonkamer te zien, maar dit keer na de doortocht van de vlieg. Het busje met zoodieren hangt in een grote kamerplant, het melkmeisje huilt, de konijnen verhuizen boos uit het poppenhuis en op de tv zien we enkel nog de verlaten tafel met etensresten. De schutbladen achteraan nemen echter wraak op het irritante insect: ze is genadeloos geplet tussen het boek.
Riphagen voegde schijnbaar eindeloos veel details en verbanden tussen de pagina's toe, waardoor Vlieg op, dikke bromvlieg! enkele keren gelezen kan worden zonder saai te worden. Het enige verband dat niet helemaal duidelijk is, is dat tussen de woonkamer en de man op de bromfiets. Woont hij misschien in de bloempot waarin de plant groeit? Het ene verhaaltje is beter uitgewerkt dan het andere, waarbij vooral het tv-moment nogal zwak is. De vele kleine wezens (die altijd weer doen denken aan Sven Nordqvist) maken wel een en ander goed. Riphagens stijl zal echter nooit mijn favoriet worden. Haar onjuiste perspectieven zijn erg leuk en brengen dode voorwerpen bijna tot leven, maar de figuurtjes met hun grote, witte ogen en (meestal) lange neus zijn eentonig en ontbreken vaak aan uitdrukking. [Lien Devos]
Silvester van der Pol
Origineel opgezet tekstloos prentenboek dat bestaat uit een vijfluik met in de hoofdrol een nare bromvlieg. Het beestje dart verlekkerd rond over de bladzijden en verspreidt, zonder enige schuldbewustheid, overal groot onheil. Getekend met tandjes en een slurfje, verstoort deze brommer achtereenvolgens het leven in een poppenhuis, vergrijpt zich aan de ingrediënten van een bekend schilderij, duikt met fataal gevolg in een krantenbericht, vergalt zowel dag- en nachtrust van een man en verstiert zelfs een smulpartijtje op tv. In haar inmiddels bekende, naïef-kinderlijke stijl legt de auteur de bromvlieg afwisselend een pesterige en een sympathieke blik in de ogen. Veel details van de eerste spreadtekening komen later terug. Daarin ligt de kracht van dit boek, want de lezer wordt hierdoor geprikkeld om goed te kijken en verbanden te leggen, en zal bijvoorbeeld ontdekken waarom het derde verhaaltje in zwart-wit is getekend. Ook ontbreken een eenvoudige zoek- en telopdracht niet en kan dit boek zodoende op verschillende niveaus worden beleefd. Wederom een pareltje van Loes Riphagen, die in 2013 het prentenboek voor de Kinderboekenweek zal maken. Voor het eveneens tekstloze 'Huiskamerdieren'* kreeg ze een Vlag en Wimpel van de Penseeljury. Vanaf ca. 4 jaar.
Magali Haesendonck
ua/an/22 j
In dit zoekboek vliegt een dikke bromvlieg een huis binnen door een openstaand raam en zaait er wat vernieling en verwarring. Dat is het, in een notendop. Maar er is natuurlijk nog veel meer te zien en te zoeken. Zo rommelt ze in een poppenhuis, duikt ze in schilderijen en krantenfoto's. Je gaat als lezer op zoek naar de plekken waar vlieg geweest is en wat ze er heeft veranderd of aangericht. Als lezer is het plezierig om te zoeken naar wat vlieg van plan is, maar de bewoners van het huis vinden dat vast allerminst leuk. Als je nog niet uitgekeken bent, staan er op de achterkant nog een paar dingen om te zoeken in het boek.
Loes Riphagen heeft een eigen, ietwat slordige illustratiestijl die misschien niet iedereen weet te bekoren. Haar stijl kan je nog wel vergelijken met de boeken rond Hennie de Heks, hoewel haar prenten nog iets meer het overzicht bewaren. Een amusant zoekboek, maar geen topper.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.