Kwikzilver
Ann De Craemer
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
De Bezige Bij Antwerpen, 2012 |
VOLWASSENEN : ROMANS : DECR |
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Enkel raadpleegbaar |
De Bezige Bij Antwerpen, 2012 |
Leeszaal : 331DECR |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
De Bezige Bij Antwerpen, 2012 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MAG F 14491 |
31/12/2012
Journaliste, columniste en schrijfster Ann De Craemer heeft een zwak voor het Vlaamse dorpsleven en de volkscultuur. Na haar roman Vurige tong wilde ze een reportagereeks maken, getiteld Oud Vlaanderen. 'Ik zou een deel van ons land vastleggen zoals het is geweest maar misschien spoedig niet meer zal zijn', schrijft ze in haar recentste boek. Ze wilde 'de tijd kristalliseren in literaire portretten van mensen' met oer-Vlaamse, maar met uitsterven bedreigde hobby’s: de duivenmelker, de verwoede kaarter, de bedevaartganger… Geïntrigeerd door het verhaal achter de mens, is ze blijven steken bij één portret: de seingever. Wie gebeten is door de wielermicrobe en de folklore rond het wielergebeuren, en niet vies is van een nostalgische terugblik, moet dit boek beslist ter hand nemen.
In De seingever schetst De Craemer het portret van een gepassioneerde wielerliefhebber die, ondanks de vele tegenslagen en ontgoochelingen in de wielersport, de koers nog steeds een warm hart toedraagt. Het verhaal laat zien hoe diep het wielrennen in de Vlaamse cultuur geworteld is en hoe groot de passie ervoor kan zijn. Een protestactie zoals in Duitsland, waarbij men omwille van de dopingschandalen weigerde om nog langer de Tour de France uit te zenden op tv, lijkt hier ondenkbaar. De Vlaamse wielergeschiedenis is de kapstok voor de herinneringen en het levensverhaal van de seingever. De vertelling krijgt zo ook het karakter van een Vlaamse wielerkroniek, doorspekt met lyrische krantenberichten van Karel Van Wijnendaele en historische wielerfeiten over onder meer Cyrille Van Hauwaert, Briek Schotte, Gustaaf Robijns, Freddy Maertens, Jempi Monseré en Stan Ockers. Daarbij lijkt de schrijfster een voorkeur te koesteren voor feiten waaraan een verhaal of mythe verbonden is: de peer van Pollentier, het dopingverhaal van Eddy Merckx, de dood van Tom Simpson, Marco Pantani of Frank Vandenbroucke.
Het boek ballanceert op de grens tussen fictie en journalistieke reportage. De keuze voor deze tussenvorm blijkt een bewuste keuze te zijn. Door de ontstaansgeschiedenis van De seingever te expliciteren en commentaar te leveren bij het verhaal, wordt duidelijk waarom voor deze vorm gekozen werd. Zo is journalistiek voor de schrijfster meer dan alleen het weergeven van objectieve feiten. Het gaat gepaard met een grote honger naar verhalen. Dat betekent dat er ook ruimte moet zijn voor verbeelding, zonder daarbij de realiteit geweld aan te doen. Zoals journalist Karel Van Wijnendaele in zijn haast literaire stijl de verbeelding van menige lezers aanstak en zo het koersgebeuren en zijn flandriens op papier tot leven wekte. Bovendien is een vorm die balanceert tussen werkelijkheid en fictie een vorm waarin de wielersport het meest tot haar recht komt. Wielerliefhebbers voelen zich de laatste jaren bedrogen door de overvloed aan dopingverhalen. Zo komt De Craemer tot de stelling dat wielrennen eigenlijk 'geen zuivere realiteit [is], maar een verhaal dat soms zoveel onwaarheden bevat dat het mythische proporties krijgt'. Laat dat laatste nu juist een van de redenen zijn waarom de sport bij het volk zo aantrekkelijk is en blijft: 'koers blijft leven bij gratie van de kracht van de mythe, de verhalenvertellers en de leugen.' Misschien is het daarom zo gek nog niet om naar de koers te kijken zoals je een roman zou lezen, 'waarbij je op voorhand je ongeloof opzijlegt'. Zoals de seingever zegt: 'of ze nu bedriegen of niet, het blijft een schone tijdpassering, en dat is toch het voornaamste.'
[Mieke Opstaele]
Drs. W.A. Fasel
Iemand die bij wielerkoersen de renners en het overige verkeer gescheiden houdt middels een bordje in de hand, is de sein- of signaalgever. Dit verhaal vertelt niet alleen een geschiedenis van het Vlaamse wielrennen, maar geeft ook de dramatiek van de wielersport weer, hoe de dromen van de hartstochtelijke liefhebbers weliswaar uiteenspatten, maar toch steeds opnieuw weer boven komen. Deze geslaagde mengeling van geschiedschrijving en het opvoeren van een exemplarisch personage is zakelijk geschreven, eerder als een artikel dan als een roman. Echter, gaandeweg krijgt het boek de lezer onontkoombaar in zijn greep en blijkt feit toch niet zonder fictie te kunnen. Voor liefhebbers van de wielersport, maar zeker ook voor lezers die houden van een mooi verteld verhaal over Vlaanderen. Tot kleine proporties teruggebracht, maar daarom ook zo treffend. Normale druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.